Afbeelding

Zwaleman | Zonnepanelen

Algemeen Columns

Zonnepanelen

Natuurlijk, ik ben solidair met mijn landgenoten in het noorden des lands. Al vind ik een term als 'de ramp van Groningen' wel wat overdreven, als ik denk aan een echte aardbevingsramp zoals bijvoorbeeld het Indonesische eiland Lombok die onlangs beleefde. Honderden doden, da's toch even iets anders dan scheuren in muren en kerken die verzakken. Maar goed, ik snap dat we daar langzamerhand eens moeten stoppen met het winnen van aardgas. Niet alleen daar trouwens. Uiteindelijk moet er een alternatief komen voor alle fossiele brandstoffen, in de hele wereld. We moeten nou toch echt eens iets anders bedenken dan dat gas en die olie waarmee we onze eigen wereld naar de kl…. helpen.

Alleen….. Moet het nou echt met zo'n sneltreinvaart? Dat vraag ik me wel eens af. Vooral als het gaat om die zogenaamde transitie in ons eigen land. In Den Haag is de ene politicus nog ambitieuzer dan de ander. Het kan natuurlijk nooit, maar als je hen hoort, dan wordt de gaskraan zelfs met terugwerkende kracht dichtgedraaid. Intussen heb ik nog geen enkel idee hoe ik straks mijn huis warm krijg en vooral niet: wie er financieel opdraait voor wat die energietransitie ons gaat kosten. Niet de aandeelhouders van Shell, neem ik aan.

Sommige van onze plaatselijke politici zijn langzamerhand al even ambitieus als de dames en heren in Den Haag. En ook bij hun ambities plaats ik wel eens vraagtekens. Zo las ik, dat de gemeente Montferland soepeler wil omspringen met het plaatsen van zonnepanelen in het buitengebied. De gemeente wil in 2030 energieneutraal zijn en dat schijnt niet te lukken als zonnepanelen alleen maar op daken mogen worden geplaatst. Ook buiten het bouwblok moet dat kunnen, zegt wethouder Gerritsen. Maar wil dat nu zeggen, dat je straks her en der op je erf (of nog erger: in het weiland naast je huis) zonnepanelen mag neerzetten? Ik mag er niet aan denken. Ik kom met enige regelmaat in onze buurregio Salland en als ik in de buurt van het dorpje Heeten kom erger ik me altijd bont en blauw aan een enorme stellage met zonnepanelen, die daar het landschap staat te ontsieren.

Ik ben over het algemeen niet zo van de regeltjes en eigenlijk vind ik dat er in ons land al veel te veel door de overheid is geregeld. Maar laten we toch in hemelsnaam een beetje voorzichtig zijn als het gaat om die energietransitie. Misschien kunnen we beter nog iets langer doorgaan met gas winnen in Groningen (wel op een voor de mensen daar veilige manier natuurlijk, dus wel iets minder), dan dat we ons hele land dichtmetselen met zonnepanelen.

In de nacht nadat ik in Montferland Nieuws het stukje had gelezen over die versoepeling van de regels droomde ik over zonnepanelen. Nou ja, het was niet zomaar een droom, het was een regelrechte nachtmerrie. Ik stond bij Huis Bergh aan de gracht. Aan de overkant van het water rees dat enorme kasteel op. Met zijn imposante muren en die tientallen, misschien wel honderden vierkante meters dak. En ik was aan het tellen. Hoeveel zonnepanelen zouden er passen op de daken en muren van dit kasteel?

Het resultaat van die telling kan ik u niet melden. Voor ik er uit was schrok ik wakker. Gelukkig maar!

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant