In de Taverne: Thomas Krasenbrink (NL)

SUDERWICK - Een jonge inwoner met hart voor Suderwick, dat is de 20-jarige Thomas Krasenbrink. Voor hem is er niets beter dan wonen in het tweelingdorp Dinxperwick. Hoewel hij zichzelf wel als een echte Suderwicker ziet. Er is zeker sprake van 'Nachbarschaft' en hij voelt zich altijd welkom in Dinxperlo, maar er zijn ook verschillen.

Door Melanie Steffens

"Hier in Suderwick en Dinxperlo heb je alles wat je nodig hebt!", vertelt de voormalige timmerman enthousiast. Met zijn huidige baan als brandweerman heeft Thomas van zijn hobby zijn beroep gemaakt. Voor hem staat het vast dat hij hier niet weg wil. Hij houdt vooral van de onderlinge verbondenheid en het verenigingsleven in het dorp.

Nederlands spreken
Toen hij naar de kleuterschool in ging, sprak hij al een beetje de taal van de buren. "Dat komt omdat mijn oom Nederlands is", vertelt Thomas. "Wanneer onze familie bij elkaar komt, worden beide talen gesproken. Iedereen spreekt afwisselend zijn moedertaal en de taal van de ander. Net zoals het uitkomt."

Hij denkt graag terug aan de uitwisseling met Nijmeegse scholieren tijdens zijn middelbareschooltijd. "Ik werd echt vriendelijk ontvangen door het gastgezin", herinnert hij zich zijn verblijf. Hij benijdt de scholieren in Nederland niet om de lange dagen die ze moeten maken. Wel om hun Engelse taalvaardigheden. Engels stond niet op het curriculum tijdens zijn beroepsopleiding. In het grensgebied werd het spreken van Nederlands veel belangrijker geacht voor de arbeidsmarkt.
Dat hij een goede kennis van de Nederlandse taal heeft, geeft Thomas een zeker gevoel. Als hij met de familie op vakantie is aan de Nederlandse Noordzee, voelt hij zich geen buitenlander of toerist. Dat is bijvoorbeeld anders als hij naar Spanje gaat.

Over het leven aan de grens
Thomas signaleert enkele verschillen tussen Duitsland en Nederland. "Warme lunch is typisch voor Duitsland. In Nederland eet je meestal brood als lunch. De familie eet pas 's avonds samen. En het Oktoberfest!" voegt Thomas lachend toe. "Dat kennen ze niet in Nederland."

In zijn vrije tijd ontmoet hij graag vrienden en is hij actief lid van de Bürgerschützenverein. De schutterijen van Suderwick en Dinxperlo nodigen elkaar graag uit, maar in Dinxperlo is er bij de schutterij geen speciale afdeling voor jongeren. Steeds meer Nederlandse jeugd bezoekt het tentfeest dat als opening van het Duitse schuttersfeest wordt georganiseerd. Op het voetbaltoernooi leren ze elkaar kennen en worden er contacten gelegd. Duitse Schlagers zijn ook in Nederland populair. Dat merkt Thomas wel als hij op Koningsdag in Dinxperlo naar de Oranjetent gaat.

Thomas is blij dat de grenzen open zijn. "We rijden gewoon door en betalen met euro's. Ik kan het me niet anders voorstellen." Om te winkelen of gewoon om 'Pömmesken' (friet) te eten, gaat hij naar Dinxperlo. Natuurlijk kent hij ook veel verhalen over smokkelaars, maar dat is echt iets uit een andere tijd. Hij denkt dat families en buren vroeger meer tijd samen doorbrachten en betreurt dat vandaag niemand meer veel tijd heeft voor elkaar. Wel is gelukkig met de huidige situatie: "Al zo lang vrede! Eigenlijk moet je echt dankbaar zijn dat het zo is." Thomas' wens is om een geweldig Dinxperwick-feest te vieren. "Dat zou leuk zijn!"