Heinz Elting. Foto: Frank Vinkenvleugel
Heinz Elting. Foto: Frank Vinkenvleugel

In de Taverne: Heinz Elting

Algemeen DinXperience

SUDERWICK/DINXPERLO - Heinz Elting (73) heeft van 1956 tot 1964 gewoond aan de Heelweg nr. 48. Tegenwoordig bekend als het Bultenhaus, dat via De Taverne verbonden is met het Woonzorgcentrum Careaz Dr. Jenny. We praten over de grenscorrectie van 1963. Die vond plaats in de nacht van 31 juli op 1 augustus 1963 en wordt de Butternacht genoemd.

Door Han Rutgers

Na de Tweede Wereldoorlog werden aan de Nederlands-Duitse grens vele stukken grondgebied als oorlogsbuit door Nederland geannexeerd. Nederland 'kreeg' op 23 april 1949 69 km2 grondgebied met circa 10.000 Duitsers erbij. Daaronder 353 Suderwickers. Globaal werd het grondgebied in Suderwick aan de noordkant van de Dinxperloer Strasse vanaf de Brüggenhütte tot aan de Sporker Strasse Nederlands (circa 0,64 km2 ). Volgens Heinz hadden de Suderwickers hier weinig problemen mee. Over en weer was er altijd veel contact tussen de Dinxperloërs en de Suderwickers.

"Nagenoeg elke Suderwicker heeft wel familie in Dinxperlo en omgekeerd. Denk maar eens aan bekende familienamen in Suderwick zoals Harmeling, Vriezen, Boland en ook Elting. De grenscorrectie was meer een politieke zaak. Men behoorde vanaf 1949 gewoon bij Nederland, niet meer en niet minder. Bijzonder was dat de Wiggertschule niet alleen onder toezicht stond van de Aufsichtsrat Münster, maar ook van de Inspectie Arnhem. De schriften waren Nederlands, de boeken Duits."

'De

Wiggertschule

stond onder

toezicht van

Duitse én

Nederlandse

onderwijs-

inspectie'


Na veertien jaar kwam een eind aan deze situatie. Na vele onderhandelingen met de Duitse overheid werd besloten dat nagenoeg alle geannexeerde delen weer teruggegeven werden aan Duitsland. Ook de teruggave was geen item onder de Suderwickse bevolking. "Aan hen werd niets gevraagd, er was geen referendum, geen stemming, geen Brexittoestanden. Mijn moeder bijvoorbeeld vond het niet zo leuk, want zij was altijd goed behandeld door de Nederlandse overheid." Als 'Wiedergutmachung' betaalde de Duitse Overheid in totaal 280 miljoen Mark.

Geen invoerrechten
"Op 31 juli 1963 om 23.59 uur was het nog Nederlands, op 1 augustus om 0.00 uur werd het Duits. Een nacht die bekend staat als de Butternacht." Heinz, destijds 17 jaar, herinnert zich: "Afgesproken was dat goederen, die in Nederland vaak veel goedkoper waren, die nacht zonder invoerrechten konden worden ingevoerd in Duitsland. Dat gold niet alleen voor de inboedels van de woningen, maar ook voor goederen zoals boter, eieren, koffie en vee zoals varkens en kalveren." En natuurlijk maakten handige ondernemers gebruik van deze situatie. Voor miljoenen werd geëxporteerd, zonder een meter te rijden, zonder ook maar een cent aan invoerrechten te betalen. De geschatte winst was circa 50 miljoen Mark. Heel Suderwick stond vol met vrachtauto's. "Bijzonder was ook dat de drie cafés aan de Heelweg, namelijk Stolte en de Sock (beide zaken bestaan niet meer) en Zur Post (nu restaurant El Borashon) van de ene op de andere dag geen Nederlands bier meer verkochten, maar Bittburger en DAB." Op 1 augustus werd het weer rustig in Suderwick. De vrachtauto's waren weg en het normale leven ging weer verder. "Mijn moeder is later verhuisd naar Nederland. De uitkeringen gingen gewoon door, de AOW werd betaald en ook konden de Suderwickers die in de periode 1949-1963 een hypotheek opnamen de rente blijven aftrekken van de belasting, wat in Duitsland normaal niet mogelijk is."
Op de vraag of Heinz zich Duitser of Nederlander voelt, is zijn stellige antwoord: "Ik ben een Europeaan in hart en nieren en Dinxperloër. Mijn nationaliteit is Duits. Ik maak gebruik van de voordelen die er zijn als je Duitser bent, maar maak ook gebruik van de Nederlandse voordelen. Ik heb in Dinxperlo gevoetbald en getennist, maar was in Suderwick bij het carnaval en toneel.

'Europeaan

en Dinxperloër

met de Duitse

nationaliteit'


Vanzelfsprekend zijn er nog wel verschillen in de samenleving tussen Duitsland en Nederland, maar ik hoop dat deze langzamerhand zullen verdwijnen. Dat de grens niet meer terugkomt en dat de bevolking van Suderwick en Dinxperlo nog meer één geheel wordt. Ik voel me aan beide zijden van de grens thuis en op mijn gemak."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant