Rocco Ostermann. Foto: PR
Rocco Ostermann. Foto: PR

Column Rocco Osterman

Algemeen Columns

DINXPERLO - In aanloop naar Blue Lake Proms - Sound of Freedom op 22 (20.00 uur) en 23 februari (16.00 uur) schrijft Rocco Ostermann enkele columns in deze krant. Deze concerten van Fanfareorkest Psalm 150 in samenwerking met Rocco, Laura van Kaam en Niels Gooijer biedt het publiek een totaalbelevenis: muziek wordt afgewisseld met door Rocco geschreven Dinxperlose oorlogsverhalen en beelden. Bekende muziek uit onder andere Soldaat van Oranje en Schindler's List, maar ook muziek van artiesten als Elvis Presley, The Andrews Sisters en Michael Bublé zullen de revue passeren. Kaarten zijn voor vijftien euro te koop via www.psalm150.nl en bij Jumbo Arentz.

Iets over de bevrijders van Dinxperlo en De Heurne

Door Rocco Ostermann

Mij viel de buitengewone eer ten deel om iets te schrijven over Dinxperlo vóór, tijdens en ná de bezetting van WOII. Een groot deel daarvan zal tijdens Blue Lake Proms tussen de muziekstukken door mij worden verteld. Het is gewoonweg teveel, om alles te beschrijven.
Wat er zich alleen al in slechts één bataljon dat in de frontlinie vocht afspeelde, is één lange opsomming van huiveringwekkende scènes.
Op Dinxperlo's algemene begraafplaats ligt één soldaat. Hier laat ik mevrouw te Beest-Beijer even over aan het woord:
'Ik was op 30 maart op weg van mijn ouderlijk huis naar de boterfabriek, die er tegenover lag, en waar mijn ouders met vele anderen beschutting hadden gezocht. Ik bracht hun het ontbijt. Toen passeerde een Engelse tank en een soldaat wuifde vrolijk naar me vanuit de tankkoepel. Een momentje later, terwijl ik hem nakeek, werd hij getroffen door een Panzerfaust, die vanuit zo'n eenmansgat door een Duitse soldaat was afgevuurd. Hij moet op slag dood zijn geweest.'
De dode soldaat was de 22-jarige Sidney Southam en hij is als enige achtergebleven in ons dorp. Hij stierf op de allerlaatste dag van Dinxperlo's vijf donkerste dagen. Terwijl ik op diezelfde leeftijd, bij onder andere Roquetas, mijn leven vierde alsof het één groot feest was, had ik toentertijd geen flauw benul dat hemelsbreed een paar honderd meter verderop, iemand lag die zijn jonge leven had gegeven zodat ik vrij en blij kon opgroeien. Achteraf vind ik het best vreemd dat ik daar ook nooit met een schoolklas ben geweest, maar wellicht krijgen sommige zaken pas aandacht als er een jubileum aan kan worden gekoppeld. Ik zal wel nooit in de gemeenteraad komen maar ik zou dan wel voorstellen om iets in Dinxperlo naar de onfortuinlijke jonge soldaat genoemd te krijgen. Uit respect.
Tevens vond ik het heel treurig dat hij niet bij zijn kameraden rust. Iets dat toch wel zo hoort. Ik denk dat mensen twee keer sterven: Wanneer men deze aarde verlaat én het moment wanneer niemand zich nog hun namen herinnert. Al onze bevrijders hadden namen, ik noem er een paar, van elke heldhaftige divisie één:
Thomas Rennie, Generaal, commandant van de 51e Highland division.
Seargent McLeod, 5th the Seaforth Highlanders.
Soldaat Robinson the 7th The Argyll and Sutherland Highlanders.

'They shall not grow old, as we, that are left, grow old
Age shall not weary them, nor the years condemn
At the going down of the sun and in the morning,
We will remember them' (Laurence Binyon)

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant