Nicole Messink en Edmund Schlütter. Foto: Lex Schellevis
Nicole Messink en Edmund Schlütter. Foto: Lex Schellevis

In De Taverne: Nicole Messink en Edmund Schlütter

Algemeen DinXperience

DINXPERLO/SUDERWICK - Nicole Messink uit Dinxperlo en Edmund Schlütter uit Suderwick zijn allebei lid van Vision, een Nederlands-Duits koor, dat al meer dan 45 jaar bestaat. Vision werd in 1973 in Breedenbroek opgericht.

Door Esther Nederlof

Op de repetitieavond hebben ze er zichtbaar zin in. Nicole vertelt dat ze al sinds haar 14e lid is van Vision. "Destijds was het een jongerenkoor dat vooral tijdens kerkdiensten zong. Samen met vriendinnen ging ik er bij. Ook mijn man zit er al vanaf zijn 14e bij." Het koor oefende in Breedenbroek in het gebouw naast de kerk. Daarna werd er nog een tijd in het scoutinggebouw geoefend en op een gegeven moment moesten ze op zoek naar een nieuwe oefenruimte. Zo kwamen ze uit bij het gebouw naast de St. Michaelskirche in Suderwick.

Gezocht: 'sopranen en een paar knappe mannen'
Het van oorsprong Nederlandse koor had in het begin een paar Duitse leden. Inmiddels is de helft van de 45 leden Duits. Nicole en Edmund zijn allebei voorzitter, waarbij de taken verdeeld zijn. Edmund is het uithangbord van Vision en hij onderhoudt de externe contacten en regelt de optredens. Nicole is meer van de interne communicatie, het luisterend oor voor wat er speelt en leeft binnen het koor. De ambitie van de beide voorzitters is om zo lang mogelijk door te gaan. "We hopen dat, mochten wij ooit stoppen, het dan ook nog doorgaat. Voor nu zoeken we nog sopranen en een paar knappe mannen."

Kippenvel
Edmund kwam bij het koor door een weddenschap. "Tijdens een feestje van de schutterij zeiden ze tegen mij: Als wij jou donderdag ophalen om mee te gaan zingen, ga je dan mee? Ik stemde toe, want ik dacht dat ze niet bij het koor zaten. Die donderdag lag ik op de bank en toen ging de deurbel. Ze stonden daar om me mee te nemen naar de repetitie. Ze waren net bezig met de musical Josef en dat leek me moeilijk en ik voelde me nog niet op mijn plek. De week daarop ging ik toch nog een keer en toen zongen ze twee hele mooie liederen. Daar kreeg ik kippenvel van en toen besloot ik te blijven."

Vision heeft meerdere dirigenten gehad gedurende al die jaren. Sinds tien jaar staat het koor onder leiding van Paul Gregoor, een Nederlandse dirigent die perfect Duits spreekt. Nicole: "Paul heeft ervoor gezorgd dat het koor zich de laatste jaren ontplooid heeft. Hij is heel gedreven en perfectionistisch. Soms doen we op een repetitie wel vijftig keer hetzelfde zinnetje. Op dat moment is het niet zo leuk, maar als je daarna het resultaat hoort bij een optreden, dan is het wel effectief. Hij studeert het zó goed in, dat het jaren blijft zitten. We oefenen altijd twee uur. Eerst een uur heel intensief, daarna wat losser, zodat je met een goed gevoel naar huis gaat. Het moet namelijk wel een hobby blijven, met een goede balans tussen plezier en prestatie." Edmund vult aan: "Het zingen ontspant en geeft je kracht om te kalmeren en om dingen anders te zien."

Nederlands-Duits
Als gemengd koor zijn er een aantal verschillen tussen Nederlanders en Duitsers die opvallen. Het begint met de liederen. Nicole: "Als we een Nederlands lied zingen dan hebben we soms wel lol als Duitsers het anders uitspreken. En andersom ook. In de pauze praten we alle talen door elkaar. Als ik een mail met informatie stuur dan is het tweetalig." Als er iemand gefeliciteerd wordt, dan kussen de Nederlanders drie keer. De Duitsers zijn één keer gewend, maar kussen nu ook drie keer. Van de Nederlanders wordt gezegd dat ze wat opener zijn. In de pauzes zorgen de Duitse leden voor broodjes en taarten, typisch Duits. Edmund: "Je haalt het positieve van ieder land eruit. Je hebt de Jumbo en de Penny en bij allebei koop je de beste dingen. Zo is dat ook bij het koor."

Er is in de afgelopen 45 jaar wel wat veranderd. Allereerst is de gemiddelde leeftijd van het koor gestegen. Daarnaast wordt het traditionele zingen in de kerk minder. Dat is vervangen door optredens in veel Duitse steden, bijvoorbeeld in Neuenrade, de vroegere partnerstad van Dinxperlo. Dat viel goed in de smaak. Daarnaast traden ze op in Dresden en in het Stadstheater in Bocholt. De volgende bestemming is Klingenthal. Nicole vertelt dat het Duitse publiek altijd enthousiast reageert op hun optredens. "Nederlanders, of misschien Achterhoekers, zijn vaak wat nuchterder in de reactie: het was leuk, maar laten we niet te lyrisch doen."

DinXperience
Vision doet op 8, 9 en 10 mei ook mee met DinXperience. Nicole kijkt ernaar uit: "Het lijkt me leuk om daaraan mee te doen. Het is bijzonder omdat je samen met Dinxperlo en Suderwick de vrijheid viert. Dat iedereen daaraan mee kan doen is heel waardevol."
Ook Edmund ziet het als iets moois. "Families in Suderwick en Dinxperlo zijn met elkaar verbonden. Zo ook de mijne. De grens heeft ons alleen maar veel meer mogelijkheden gebracht. Je blijft natuurlijk wel de eigenheid van je eigen land of dorp houden. Dat moet ook kunnen. Je ben Hollander of je ben Duitser, maar allebei zijn we ook Europeaan."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant