Theo Deckers. Foto: Han Rutgers
Theo Deckers. Foto: Han Rutgers

In De Taverne: Theo Deckers

Algemeen DinXperience

BREEDENBROEK - Als Suderwicker ging Theo Deckers voetballen bij Ajax Breedenbroek. Daar leerde hij zijn vrouw kennen en nu woont hij al jaren in Breedenbroek. Deze Europeaan in hart en nieren vertelt in perfect Achterhoeks in de rubriek 'In de Taverne' zijn verhaal.

Door Han Rutgers en Theo Deckers

Theo Deckers werd in 1933 geboren in Suderwick, waar nu bakkerij Bors gevestigd is. Op een steenworp afstand van de Nederlands-Duitse grens. De grens heeft in zijn leven een belangrijke rol gespeeld. Hij herinnert zich nog dat in de oorlog de afrastering van prikkeldraad op de Heelweg werd gezet. "Een grote tegenslag voor de gehele grensbevolking".

Er werd veel gevoetbald. "Het was," aldus Theo, "in de zomer van 1941. Tussen het Duitse grenskantoor ''t Büdeken' en de eerste paal van het prikkeldraad was veel ruimte. De jongens uit Dinxperlo speelden tegen Suderwick een potje voetbal. Soms speelden meisjes mee. Een paar stenen of een jas markeerden de doelpaal. We speelden met een leren bal gevuld met krantenpapier en begonnen vaak met 4 tegen 4, maar eindigden weleens met 10 tegen 10. En als er te veel spelers uit Dinxperlo kwamen, dan speelden ze mee in het team van Suderwick en andersom."

Na de oorlog was er in Suderwick animo om weer bij een club te voetballen. Jan Hoven, destijds voorzitter van GSV Viktoria 09, had voor de thuiswedstrijden een veld aan de Hagenbrücke in Isselburg geregeld. Er was namelijk in Suderwick geen veld.
Theo herinnert zich een bijzonder moment. "Viktoria speelde uit in Werth, maar had grote personele problemen. Meestal waren de wedstrijden voor de kerkdienst, maar deze keer speelden de ploegen tegelijk met de kerkdienst. Meerdere spelers waren ziek en er was geen keeper. Wat nu? Dorus Huls, speler van Ajax Breedenbroek, wilde wel invallen voor een paar pilsjes. Hij keepte een voortreffelijke wedstrijd en het werd 2-2. Echter, in de laatste minuut maakte hij een blunder, de bal ging door zijn benen het doel in: 3-2 verlies. Vlakbij het voetbalveld in Werth staat de kerk, daar werd op dat moment het zondags lof gehouden en het lied 'Oh Maria hilf' ten gehore gebracht. Het commentaar van Dorus: "Wanneer ze de hemel aanroepen, dan kun je er niets aan doen."

Toen Suderwick in 1949 door de grenscorrectie in tweeën werd gedeeld, was clubvoetbal niet meer mogelijk. Willi Hoven en Heinz Himmelberg, spelers van GSV gingen spelen voor Ajax Breedenbroek. Dat was het sein voor meerdere Suderwickers om dit voorbeeld te volgen. Ook Theo werd, samen met zijn twee broers, lid van Ajax B. Hij begon in het derde, daarna in het tweede en later in het eerste. "Ik speelde tot 1960 bij Ajax B. Daarna nog weer twee seizoenen in Suderwick, waar we nog kampioen werden. Vervolgens ging ik terug naar Breedenbroek, maar daar moest ik al snel stoppen door blessures. Ik heb mijn loopbaan in de voetbalsport voortgezet als scheidsrechter en was een lange periode bestuurslid van Ajax B. Nu ben ik erelid."

Op het voetbalveld en bij gymnastiekvereniging DOS leerde Theo zijn vrouw Annie kennen. Dat was niet altijd gemakkelijk, want je mocht de grens na 12 uur 's avonds niet meer passeren. Dus elk feestje was vroeg afgelopen of je nam het risico gepakt te worden. In 1962 zijn Theo en Annie getrouwd.

Theo is en blijft een sportman. Bij goed weer gaat hij naar Ajax B en ook kijkt hij op TV naar vele sportwedstrijden. Op de vraag hoe het komt dat hij perfect Nederlands spreekt, reageert hij: "In 1950 ben ik lid geworden van de schaakclub in Dinxperlo. Meester Keuper, de vader van Hans, was de voorzitter. Ik vond het jammer dat ik geen Nederlands kon, want waar je woont, pas je je aan. "Geen probleem" zei hij, "kom elke maandag voor het schaken bij me, dan geef ik je opdrachten". Deze leverde ik de volgende week weer in. Hij attendeerde me op een cursus middenstandsdiploma en later heb ik nog twee jaar Nederlands gehad op het Graafschap College.

Ten slotte geeft Theo aan dat de sport niet alleen een grote invloed heeft gehad op zijn leven maar op de gehele samenleving in het grensgebied. Zijn vaste overtuiging: "Het is een groot voorrecht om in vrede en vrijheid, met open grenzen, te mogen leven en ik hoop dat het altijd zo mag blijven."

Reminder
Kaarten voor DinXperience; Samenleven aan de grens zijn voor vijftien euro te bestellen via www.dinxperience.nl.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant