Maarten Peters, voor het tweede maal op het podium in Dinxperlo. Foto: Rudi Huisman
Maarten Peters, voor het tweede maal op het podium in Dinxperlo. Foto: Rudi Huisman

AFGELAST Maarten Peters met 'Bevroren Tranen' opnieuw in Dinxperlo

Algemeen

De voorstelling Bevroren Tranen die zou plaatsvinden op 29 maart, is afgelast ten gevolge van de maatregelen tegen het coronavirus. Klein Theater Dinxperlo gaat samen met Maarten Peters op zoek naar een datum in het komende najaar, waarop de voorstelling alsnog gespeeld kan worden in Dinxperlo. 

DINXPERLO - 'Bevroren Tranen' is een muziekvoorstelling die diep gaat. Het is ook een voorstelling van hoop. Op 29 maart staat singer-songwriter Maarten Peters op het podium van Klein Theater Dinxperlo.

Dinxperlo is op 29 maart 1945 bevrijd. Anno 2020 viert het dorp 75 jaar vrijheid en vrede. Speciaal daarvoor komt Maarten Peters naar Dinxperlo met zijn voorstelling 'Bevroren Tranen'. Het is een vervolg op de voorstelling van vijf jaar geleden toen Dinxperlo stilstond bij 70 jaar bevrijding.
Het programma is opgebouwd rond de liedjes uit de Bevroren tranen-cyclus. Het bevat ook verhalen die specifiek over Dinxperlo gaan en verhalen van mensen die de oorlog hebben meegemaakt. "Ik schrijf al sinds 1999 deze liedjes'', zegt Maarten Peters. "Destijds waren er nog veel mensen onder ons, maar die groep wordt nu wel steeds kleiner. Over een aantal van die mensen zijn boeken geschreven. Die verwerk ik in mijn voorstelling. In mijn liedjes probeer ik hun verhaal naar voren te laten komen.''

Symbool
Hij noemt Truus Menger die niet meer onder de levenden is. "Zij staat symbool voor Bevroren Tranen. Truus was een belangrijke verzetsvrouw. Ze trok me een keer aan de jas en zei: 'Jouw liedjes ontdooien het verdriet in mijn hart.' Dat heb ik toen vertaald in Bevroren Tranen. Het is verdriet dat ik herken bij zo veel mensen met wie ik ook over de oorlog heb gesproken. Het verdriet is zo groot dat veel mensen het begraven onder een laag beton om ermee om te kunnen gaan.''
Truus Menger die kunstenares was, liet zich op haar beurt inspireren door het lied van Maarten Peters. Ze maakte een kunstwerk Bevroren Tranen dat in de tuin van herinneringscentrum Kamp Westerbork in Hooghalen staat.

Peters noemt ook de nog wel in leven zijnde Truus Stern, een Joodse vrouw die als jong meisje op maar liefst dertien onderduikadressen zat. "Ik heb haar verhaal gelezen. Ze vertelt over hoe ze de oorlog heeft overleefd, hoe ze teruggaat naar het oude huis, waar inmiddels andere mensen wonen. En hoe ze het daarna maar zelf moest uitzoeken. Al haar vragen maar ook die van haar eigen kinderen, inspireerden mij tot het schrijven van het lied 'Vragen zonder antwoord'.''

Publiek
Maarten Peters trekt met zijn voorstelling een breed publiek. "Oudere mensen die als kind nog een stukje oorlog hebben meegemaakt, maar ook veel jongeren. Niet vreemd, je ziet dat we in een tijdperk leven waarin rechts terrein probeert terug te winnen en daar moet je tegenin aan. Dat houdt jongeren bezig.''
Met zijn muziek probeert hij lijnen te trekken tussen toen en nu. "Veel mensen die terugkijken op de Tweede Wereldoorlog, denken: 'Ik zou dit of dat hebben gedaan.' Maar is dat wel zo? Een vraag die niet zo makkelijk is te beantwoorden. Zo is daar het lied 'Wat zou ik doen'. Een vraag om te stellen in hedendaagse situaties. Stel je zit in de bus naast iemand met een donkere huidskleur en er stapt een passagier in die tegen die persoon racistisch begint uit te varen. Wat te doen dan? Sta je op en zeg je er wat van? Of blijf je stil? En wat doen we met de vluchtelingen die aan de grens staan? Het refrein van het lied is: 'Ben ik mens genoeg?' Iets om over na te denken.''

Het is niet zo dat hij met zijn wijsvingertje staat te zwaaien, zegt Peters nadrukkelijk. "Maar als je de woorden 'nooit weer' gebruikt, moet je daar wel wat voor doen. En dat wordt steeds belangrijker.''
In zijn voorstelling is er ook aandacht voor de militaire kant van het verhaal. "De jongens in Canada en de Verenigde Staten hadden geen keus. Die werden hier naar toe gestuurd. Velen zijn hier gestorven voor onze vrijheid. Dat is een hoge prijs, dan moet je vrijheid koesteren.'' Hij eindigt met het lied 'Hoop'. Een positief en optimistisch beeld van de toekomst. "Maar daar moeten we wel met z'n allen aan werken.''

Kaarten voor de voorstelling Bevroren Tranen op 29 maart (16.00 uur) in Klein Theater Dinxperlo zijn te koop via: kleintheaterdinxperlo.nl .

Lied 'Wat zou ik doen'

Als ik merk dat mijn wereld zijn onschuld weer verliest
het gif zich weer verspreidt
wat zou ik doen?
Het kwaad tergend langzaam de mensen weer verleidt
en het zwarte schaap weer wordt benoemd
Als ik zie dat de prijs die deze waanzin verlangt
door die eenling wordt betaald
Als ik merk dat de waarheid weer verdwaalt

Zou ik mijn ogen sluiten, zou ik net doen alsof ik het niet zie
En hou ik de wereld buiten, zou ik denken "God zij dank, ik ben het niet"
Of zou ik mijn angst wegschreeuwen
en pak ik die klauw vast die net de onschuld sloeg
Geen lafaard of held, maar het enige dat telt
ben ik mens genoeg

Als ik merk dat heel stiekem een duister plan zich ontvouwt
maar ikzelf blijf buiten schot
wat zou ik doen?
Als het alleen maar is tegen die eenling die op straat wordt nagejouwd
en de angst weer wint van het fatsoen
Als ik hoor dat er iemand uit zijn huis wordt gesleurd
om een reden die niemand snapt
Als ik merk dat de onschuld weer wordt vertrapt

Zou ik mijn ogen sluiten, zou ik wachten tot de hemel openscheurt
En hou ik de wereld buiten, zou ik denken "zolang het mij maar niet gebeurt"
Of zou ik dat beest vastgrijpen
en spring ik ertussen voordat het kwaad zich samenvoegt
Loop ik door, blijf ik staan, waar het altijd om zal gaan
ben ik mens genoeg

Wat zal mijn antwoord zijn
ben ik daarom misschien zo bang
maar Dan ineens zie ik jou en dat gevoel verdwijnt
Jouw kracht zoveel sterker dan mijn angst

Kom hou mijn ogen open en laat me zien dat wat jij al die tijd al vroeg.
Als de vraag wordt gesteld, is er maar één ding dat telt
"ben je mens genoeg"



 

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant