Burgemeester Anton Stapelkamp. Foto: Gemeente Aalten
Burgemeester Anton Stapelkamp. Foto: Gemeente Aalten

Beste inwoners van de gemeente Aalten (4)

Algemeen

AALTEN - Ook deze week richt burgemeester Anton Stapelkamp zich in een brief tot de inwoners van de gemeente Aalten.

De coronacrisis is voorlopig nog niet voorbij al komen er langzamerhand bemoedigende signalen dat de piek in zicht is. Maar het zal nog wel maanden duren voordat ons leven weer volledig zijn vertrouwde gangetje gaat. We raken er aan gewend en er begint zelfs een zekere routine te ontstaan. Mensen passen zich soms snel aan maar er zijn er genoeg die het er moeilijk mee hebben. Zeker de mensen die met de ingrijpendste beperkingen te maken krijgen.
Allerlei mensen die verblijven in woonzorgcomplexen en de mensen om hen heen valt het zwaar dat bezoek verboden is. Geen knuffel en aai over de bol meer, geen twinkeling meer in de ogen van die ander waarvan je houdt. Zeker als het ook nog eens mensen zijn die mentaal kwetsbaar zijn en/of verstandelijke beperkingen hebben en daardoor niet alles kunnen begrijpen doet het gewoon enorm veel pijn als je niet nabij kunt zijn. En daar komt de angst voor het virus nog bij. Maar het wordt onmenselijk verdrietig als er afscheid van mensen genomen moet worden, als mensen sterven en je zelfs dan vanwege het virus afstand moet houden. Schrijnend. Gelukkig wordt er veel bedacht om toch op andere manieren elkaar te zien en te horen, om verbonden te zijn, er komt opeens veel creativiteit los in mensen.
In dit alles komt er een extra last bij voor de mensen die werken in de zorg. Ze zijn niet alleen verzorger maar nu ook een beetje vader/zus/dochter/vriend. Ik heb waardering en bewondering voor al die trouwe, zorgzame zorgmedewerkers. Maar ook voor de vele vrijwilligers die ondanks het virus toch blijven komen om zo het leven van anderen leefbaar te houden. Onze samenleving was de afgelopen decennia misschien wel een beetje te veel bezig met welvaart, vermaak en succes. Juist nu er zo veel van die vanzelfsprekende dingen weg vallen merk je opeens wat echt belangrijk is in het leven. Aandacht, menselijk contact, waardering, liefde en zorg. Slechts te geef maar niet te koop.

Ook voor een ieder die betrokken is bij het onderwijs zijn het bijzondere tijden. Het onderwijzend personeel dat opeens op een totaal andere manier les moet geven. Op afstand, met beperkt contact, en zonder de gezelligheid van de klas. In korte tijd moeten zij zich technieken en vaardigheden eigen zien te maken. En dat geldt ook voor degenen die de lessen volgen, al zijn zij vaak wat digitaler ontwikkeld dan hun onderwijzers. Ook zij missen het spelen, het gegiechel en het geroddel met vriendjes en vriendinnetjes. Zeker als het thuis niet altijd lekker ontspannen loopt is het gemis groot.

Ouders, wilt u dit aan uw kind(eren) te laten lezen of voorlezen?

Dag jongens en meisjes,

Vinden jullie het ook zo'n gekke tijd? Je kunt niet naar school, maar je hebt ook geen vakantie. Want je moet wel thuis huiswerk voor school maken, via een computer. Papa of mama zijn vaak thuis. Maar daar meestal wel aan het werk. En als je ouders bijvoorbeeld in de zorg werken zijn ze juist extra druk en weinig thuis. In het weekend is het best saai. Geen sport, scouting of streetdance. En je mag zelfs niet naar opa en oma.
Het komt allemaal door dat nare coronavirus. Mensen kunnen echt heel ziek worden van het coronavirus. Zo erg dat ze naar het ziekenhuis moeten. Als jij zelf het virus krijgt, word je meestal niet zo ziek. Maar je kunt wel andere mensen ziek maken.

Jij kunt dus helpen om te zorgen dat het virus zo min mogelijk mensen ziek maakt. Door je handen goed te wassen en in je elleboog te hoesten en niezen. Je mag wel buiten spelen, maar niet met te veel vriendjes en je moet afstand van elkaar houden, wel anderhalve meter. Dus samen fietsen, skaten of een bal overtrappen kan prima. Alleen niet als je zelf koorts hebt, verkouden bent of hoest. Dan moet je echt binnen blijven. Als iedereen zich daar zo goed mogelijk aan houdt, dan kunnen we er met elkaar voor zorgen dat straks alles weer normaal gaat worden.

Ook op een andere manier kun je trouwens helpen. Bijvoorbeeld door een kaartje of een tekening te maken en die in de bus te doen bij oudere mensen bij je in de buurt. Of iets anders. Je hebt vast goede ideeën. En bel of app je opa of oma wat vaker. Dat vinden ze vast heel erg leuk. Misschien kun je ze wel leren FaceTimen, dan is het nog echter!

Voorlopig is het virus nog niet weg, dus hou de moed erin. Wees aardig voor broertjes en zusjes en je ouders. Probeer, alleen of met elkaar, zo veel mogelijk vrolijke en leuke dingen te doen. Als jullie dat doen, komt het zeker goed. Onze kinderburgemeester, Rosanna Lohuis, heeft een vlog gemaakt om jullie te laten zien hoe zij haar tijd doorbrengt. Je kunt dat filmpje – ik kom er ook nog in voor – vanaf dinsdag 7 april bekijken op de website van de gemeente of op Facebook.

Ik ben trots op jullie!


Voor een deel van ondernemend Aalten valt er weinig meer te ondernemen, hun zaak is op last van de regering gesloten, hun diensten en producten ongewenst, de aan- en afvoer ligt stil. Voor onze agrarische sector speelt ook nog eens de onzekerheid die de aanpak van het stikstofprobleem meebrengt. Ik hoor verhalen van mensen die hun inkomen en vermogen zien verdwijnen als sneeuw voor de zon, die hun hypotheek en andere lasten niet meer kunnen betalen. Opeens word je in je bestaanszekerheid bedreigd, de zorgen vliegen je naar de keel. Mensen dreigen alle moed te verliezen, zien haast geen uitkomst meer. Onze regering - en het hele overheidsapparaat - doet zijn uiterste best, daar valt weinig op aan te merken. Zij heeft allerlei miljarden kostende maatregelen getroffen om het ergste leed te verzachten maar duidelijk is dat dat voor velen nog te weinig is en dat er altijd mensen buiten de boot vallen. Als gemeente proberen we die signalen op te vangen en door te sluizen naar hogere overheden.

En zo kan ik nog wel meer groepen benoemen waarvoor de crisis echt een crisis is. Nog vitale en zelfstandig wonende senioren die zich zelf isoleren in hun veilige woning, alleenstaanden en alleenstaande ouders zijn nu nog meer dan anders op zichzelf aangewezen. De vele sportverenigingen, onze media, evenementenorganisaties als de Farm&Country Fair, culturele instellingen als de Koppelkerk en het Nationaal Onderduikmuseum en onze dorpshuizen, noem maar op.

Vrolijk Pasen?
Van een andere dimensie is de situatie voor de vele gelovigen in onze gemeenschap. Voor velen van hen breekt een feestperiode aan. Voor christenen, moslims en joden is het een groot gemis niet bijeen te kunnen komen om te bidden en te zingen, om samen hun geloof te kunnen beleven. Pesach (9-16/4) , Goede Vrijdag en Pasen (10-12/4), Ramadan en Suikerfeest (24/4-23/5) zullen dit jaar heel anders dan anders zijn. Daar kunnen de via het internet uitgezonden bijeenkomsten zonder publiek niets aan veranderen, die voelen toch als surrogaatkoffie die de ouderen nog kennen van de oorlog. Ook de religieuze gemeenschappen zullen al de creativiteit die de Schepper hen heeft toebedeeld moeten gebruiken om ondanks de beperkingen er toch een feest van te maken. Beter surrogaatkoffie dan geen koffie tenslotte.
En voor de niet-gelovigen zal het ook anders zijn al kunnen ook zij nog steeds hun paaseieren verstoppen in de tuin (wel afstand houden). Maar ook voor hen geen verblijf op de camping of bezoek aan de Keukenhof, Obelink of de meubelboulevard. Zo zijn we met elkaar verbonden, gelovigen en niet-gelovigen, we moeten er allen thuis het beste van zien te maken. Ik wens u mooie feestdagen toe.

Solidariteit
De zorgen zijn groot, ook al worden vanuit de regering en uw eigen gemeente noodverbanden aangelegd. Het is duidelijk, we zitten vrijwel allemaal in zwaar weer en niet weinigen dreigen kopje onder te gaan. En de rekening zullen we na afloop met elkaar gaan betalen, het zal ons allemaal raken.
Het is geen vrolijk verhaal, de situatie is nog niet onder controle en we weten dus ook niet hoe lang we nog op onze tanden moeten bijten en volhouden. Toch zit er niet anders op dan er samen de schouders onder te zetten. Het verleden heeft laten zien dat we altijd weer de kracht vinden om opnieuw te beginnen. Ook 75 jaar geleden moesten we ons land opbouwen vanuit het puin.
Alleen samen komen we hier uit, waarbij van de sterken wat extra's verwacht wordt.
Ieder die nog niet zwaar getroffen is vraag ik om solidair te zijn. Kijk in uw omgeving waar mensen door het ijs dreigen te zakken. Blijf mensen bellen, mailen. Kijk wat u kunt doen als verhuurder, leverancier, kredietverschaffer, huurder, afnemer, opdrachtgever om bedrijven en instellingen overeind te houden. Bestel eens een maaltijd bij één van de thuisbezorgende restaurants, koop een boek bij onze boekhandels, blijf gewoon uw contributie betalen en sleep uw vereniging er door heen. Er zijn zo veel manieren waarop u een steentje kunt bijdragen, wees creatief. John F. Kennedy deed ooit de uitspraak: 'Vraag niet wat uw land voor u kan betekenen maar vraag u af wat u voor uw land kunt betekenen.' Een beetje een cliché misschien maar o zo van toepassing in deze barre tijden. We hebben elkaar nodig, we hebben u nodig!

Met een hartelijke groet en zoals elke week, houd afstand, houd moed!


Anton Stapelkamp
Burgemeester gemeente Aalten

Ps. Fijn dat zo veel mensen gehoor gaven aan mijn oproep om te vlaggen ter gelegenheid van onze vrijheid! Een feestelijk gezicht en een mooi stukje verbondenheid.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant