Afbeelding

Oerend Smart | Dichtbij op afstand

Opinie

Ik heb heimwee. Ik mis mijn gewone leven, de sociale contacten, een stevige knuffel. En dat terwijl ik dit wel vaker heb moeten missen. Tijdens vakanties ben ik soms weken weg. Dan heb ik eigenlijk nooit de neiging om iemand te bellen. Ik app alleen om een fijne foto te delen. Wat is er dan anders deze keer?

Gelukkig mogen we ons huis nog uit. Ik wandel zoveel mogelijk om in beweging te blijven en te genieten van onze mooie Achterhoek. Zoals altijd alleen. Maar nu ben ik me bewust van iedere andere wandelaar of fietser. Het zijn er niet veel en er wordt rekening gehouden met elkaar: we houden afstand en we blijven stilstaan om een ander rustig te laten passeren als het even wat smaller is, gevolgd door een vriendelijk 'goedemorgen'. En verbeeld ik het me dat ik een vriendelijk 'wij redden dit samen' in hun ogen zie?

Na ruim drie weken vooral online werken, ben ik eigenlijk wel klaar met het beeldbellen. Mijn ogen voelen branderig aan. Ik zit hele dagen achter het scherm. Ik mis de momenten in de auto, de wandeling naar een afspraak en het praten over koetjes en kalfjes. En wat ben ik me ervan bewust dat juist op die momenten dat ik ogenschijnlijk niets doe, er belangrijke beslissingen genomen worden en er creatieve ideeën invallen. Letterlijk afstand nemen. Ja, dat mis ik.

Overal om me heen ontstaan slimme, leuke en lieve initiatieven om deze crisis het hoofd te bieden. Wanneer de horeca moet sluiten, maakt Jurgen Rutgers van Besite de website achterhoekbezorgt.nl, Nino Uiting start de Facebook-groep Coronahulp Achterhoek (inmiddels al meer dan 13.000 leden) en Grolsch en Distilleerderij De Bronckhorst destilleren alcohol uit bier en maken er desinfectiemiddelen van, kinderen maken kaartjes voor ouderen in het verzorgingstehuis en de gezellige pubquizen verplaatsen via beeldschermen naar huiskamers.

En wat doe ik? Ik bestel een avondmaaltijd bij een plaatselijk restaurant, doe boodschappen bij de lokale ondernemers, bestel een 'Goed veur de moed'-pakket met Achterhoeks vlees, groente, fruit en bier bij Nathals, geef een kunstenaar opdracht voor een tekening, doe mee aan de crowdfunding voor de horeca, koop een foto bij die ene fotograaf, stuur bloemen naar mijn (schoon)ouders, proost online met een vriendin op haar verjaardag en heb ondertussen een lijst met namen van mensen die ik graag een kaart wil sturen. Een lijst die steeds langer wordt.

Want wat deze tijd me in ieder geval duidelijk maakt is wat ik echt belangrijk vind, wat er voor mij toe doet. Het hele dagen alleen zijn gaat me wel makkelijk af. Ondertussen zoek ik naar nieuwe manieren van aandacht, er voor elkaar zijn. Wat ik het meeste mis is mijn vrijheid. En dus ga ik op zoek, binnen de kaders van wat mogelijk is en wat mag. De omstandigheden kan ik immers niet veranderen, wel de manier hoe ik ermee omga. Oh.. wacht… juist door de manier hoe ik ermee omga, verander ik de omstandigheden. En daar is het nu allemaal om te doen.

Dus blief binnen. Blief gezond. Koop lokaal. En pas op mekare. Scholder an scholder.

Linda Commandeur zorgt als katalysator in processen voor vertrouwen vanuit beweging

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant