Derk Veerbeek zestig jaar lid van CHM

DE HEURNE/IJZERLO - op 15 oktober 1960 was het op de kop af zestig jaar geleden werd Derk Veerbeek lid van het Christelijk Heurns Mannenkoor (CHM). Reden genoeg om hem in de bloemetjes te zetten en een mooie oorkonde te bezorgen, een oorkonde die tot nu toe nog niemand van het Christelijk Heurns Mannenkoor heeft mogen ontvangen.

Door Waltraud Wensink

Aan de Westendorpweg in IJzerlo is er gebak bij de koffie, want ook de kinderen en zijn vrouw vinden het een mooie prestatie waar je best even bij stil mag staan. Het gebeurt immers niet iedere dag dat er zo’n mooi jubileum gevierd kan worden. Herman Bussink, voorzitter van CHM, bezocht Derk en zijn vrouw Diny in IJzerlo om hen te feliciteren, uiteraard alles op gepaste afstand.

19 jaar
Derk: ”Ik was een jongen van 19 jaar toen ik bij het Heurnse mannenkoor kwam. Ik woon nu in IJzerlo maar kom van oorsprong van de Brusse in De Heurne. Aan weerskanten woonden buren die al lid waren van het mannenkoor en de toenmalige voorzitter Lieverdink had mij en mijn broer al tig keer gevraagd om ook te komen zingen. We waren nog maar van die kereltjes en zeiden niet gelijk ja. Dat we in 1960 uiteindelijk wel lid werden heeft hij helaas zelf niet meer mogen meemaken. We werden door de buurjongens meegenomen, nu 60 jaar geleden. Ik kan me nog precies herinneren op welke plek we stonden, en wie er naast ons stond met het zingen.”

En zo noemt Derk bijna iedereen op die toentertijd bij hem in het mannenkoor zong. Er komt een hele rij met bijnamen voorbij want 'die heeft bijna iedereen in De Heurne wel: een bijnaam vanwege zijn komaf. '“De een is van de Brusse, de ander van de Riete of de Roesse en weer een ander van de Hutte, en ga zo maar door. Ik heb in de zestig jaar dat ik lid ben van CHM al heel wat leden zien komen maar ook menigeen zien gaan.”

Langspeelplaat
Er is helaas nu door de coronamaatregelen al een tijdje niet gezongen maar Derk was altijd goed voor een ‘eerste bas’ wat stem betreft. ”Dat ging me altijd goed af. Ik merk dat ik er nu zo langzamerhand wat meer moeite mee begin te krijgen. Ik was er nagenoeg altijd als er geoefend moest worden en een aantal jaren als een van de eersten. Ik kwam dan vroeger dan de anderen en zette de stoelen voor iedereen klaar en alle mappen. Deze voorbereidingen heb ik vijftien jaar lang gedaan. Nu hebben anderen die taak overgenomen. Ook heb ik veel aan ledenwerving gedaan. Ik heb er een hoop lid gemaakt”, geeft Derk aan.
Herman haalt uit zijn tas een langspeelplaat. “Kijk, er is destijds onder leiding van Wim Kempers zelfs een elpee uitgebracht waar Derk ook aan mee heeft gewerkt. Dat was ook op 15 oktober, maar dan in 1986. De datum 15 oktober loopt toch wel een beetje als rode draad door dit geheel. Dat je hebt meegewerkt aan een elpee kan lang niet iedereen zeggen”. Derk heeft de plaat zelf inderdaad ook in de kast staan, als een mooie herinnering aan de jongere jaren.

Derk: ”Er zaten een boel goeie stemmen in het Heurnse Mannenkoor, ik heb het altijd met heel veel plezier gedaan en vond het altijd erg gezellig.” Als aan zijn vrouw gevraagd wordt of Derk thuis ook zo veel zingt zegt ze: ”Nee, daar hebben we een andere ‘vrolijke Frans’ voor: ons jongste kleinkind.” Derk: "Ik zing thuis niet veel, maar heb vroeger wel veel gefloten."

Geen koffie
Er worden herinneringen opgehaald, onder het genot van de koffie met gebak. ”Dat was er zestig jaar geleden niet bij”, zegt Derk. "Toen was er tussendoor geen koffie voor ons op repetities. We rookten in de pauze wel een sigaretje of sigaartje maar daar bleef het bij. Later pas kwam er voor een paar dubbeltjes koffie in de pauze. Er waren een paar leden die 'zich het geld niet uut de tesse wilden laoten jagen’, dus die dronken geen koffie”, lacht hij.

Hoogtepunten waren voor Derk wel de mooie concerten die in de kerk uitgevoerd werden. “Bijvoorbeeld met kerst met een mooie grote boom en alle lichtjes, dat vond ik altijd enorm gezellig en mooi. Het was dan ook altijd druk en de sfeer prachtig. Maar ook de concerten bij Bruggink in De Heurne vallen onder de hoogtepunten. "Dan werd het nog wel eens gezellig laat”, lacht hij. En terwijl hij dit allemaal vertelt, en zijn oorkonde met een prachtig boeket bloemen in ontvangst neemt, is te zien dat het hem raakt. Derk: ”Ik ben dankbaar voor het feit dat ik dit mag meemaken terwijl ik bijna tachtig ben.” En hij besluit met de woorden: ”Dit moest mijn broer eens weten, want die is toen tegelijk met mij begonnen. Jammer dat hij dit nu niet kan meemaken anders waren we samen 60 jaar lid.”

De oorkonde en de bloemen krijgen een mooie plek in de woning aan de Westendorpweg in IJzerlo en het Christelijk Heurns Mannekoor hoopt nog lang van het zangtalent van Derk Veerbeek te kunnen genieten.