Afbeelding

Randbericht | Actievoeren

Algemeen Columns

Actievoeren

Mijn eerste daad van protest tegen de 'schandalige activiteiten' van een regering was het schilderen van leuzen op een belangrijke doorgaande weg. Het was de tijd van het eerste kabinet Van Agt en daar kon niet veel goeds van komen na de gloriejaren van Den Uyl. Ja, ik was al een beetje links. De inhoud van de leuzen herinner ik me niet meer. Wel dat die snel weg waren, want we gebruikten waterverf.

Dat linkse zit er sinds ik de eerste keer zakte voor mijn zwemdiploma A in het buitenbad van Winterswijk. De badmeester vond dat ik in mijn schoolslag teveel een afwijking naar links had. Die opmerking is me altijd bijgebleven, waardoor ik altijd de neiging heb gehad om de linkerkant op te zoeken. Toch was ik een lui actievoerder. Ik herinner me nog de bezetting van het hoofdgebouw in 1980 van de Landbouwhogeschool, zoals die toen nog heette. Dat deden we om te protesteren tegen de verkorting van de studieduur. We mochten er geen vijf jaar meer over doen, maar nog slechts vier. Dat ging ten koste van de kwaliteit van het onderwijs. Minder tijd voor verdieping. Na een maand vond het bestuur van de school het welletjes. De ME verscheen om de bezetters het gebouw uit te geleiden.

We overnachtten niet allemaal in het hoofdgebouw. We wisten dat het een keer zou worden beëindigd, Afgesproken was dat dan zoveel mogelijk mensen telefonisch opgeroepen zouden worden, als het zover was. Toen de ME verscheen ging dan ook de telefoon in mijn studentenhuis. Ik hoorde het wel, maar ik lag nog zo lekker in bed, dat ik bleef liggen. Goed slapen vond ik belangrijker dan actievoeren. Daarom heb ik meer demonstraties in die tijd gemist, want daarvoor moest je vroeg opstaan.

Toch ben ik nog een keer mee geweest naar een demonstratie tegen kernenergie in Borssele. Een hele dag weg, het was een opgave. Daarna heb ik zelden deelgenomen aan zo’n protestactiviteit. Wel aan die befaamde demonstratie, de grote tegen kernwapens in Amsterdam. In de jaren daarna beperkte ik me tot het schrijven van bezwaarschriften. Er was altijd wel iets waar ik het oneens mee kon zijn. Mijn allerlaatste demonstratie was een kleine in Winterswijk tegen ondergrondse opslag van radioactief afval.

Toch denk ik met plezier aan die demonstraties en bezettingen terug. Het waren gemoedelijke gebeurtenissen. De sfeer was altijd goed en als de ME verscheen werd er niet gevochten. De aanwezige studenten gingen rustig naar huis. Bij de demonstraties waar ik bij was, was er nooit sprake van geweld. Het kwam niet in ons op om een winkel te plunderen in Borssele of Amsterdam. Blijkbaar zijn de tijden veranderd. Ik kijk er naar met verbazing.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant