De wolf, twee eeuwen geleden werd uitgeroeid, is terug van weggeweest. Foto: Jeroen Kloppenburg

De wolf, twee eeuwen geleden werd uitgeroeid, is terug van weggeweest. Foto: Jeroen Kloppenburg

Jeroen Kloppenburg

Wolven laten zich zien in de Achterhoek

Natuur

De wolf zal de gemoederen nog wel even bezighouden

REGIO - De wolf is een prachtig dier. Mooi van uiterlijk én innerlijk: zorgzaam, alert, maar ook speels. Niet voor niets de oervoorouder van onze trouwe viervoeters. Daarover is iedereen het wel zo’n beetje eens. Maar de meningen zijn ernstig verdeeld over de kwestie of wilde wolven in Nederland ‘thuishoren’. Ook in de Achterhoek worden ze sinds kort waargenomen.

Door Sander Grootendorst

Els Gerritsen kwam er onlangs onverwachts eentje tegen in haar eigen omgeving. “Mijn nicht Annette en ik hebben de wolf gezien op maandagochtend 28 november. We reden naar De Heurne, we waren aan het kletsen, ik had het dus niet meteen door. Opeens remde Annette, ik keek haar verbaasd aan, ze remde nog een keer. ‘Kijk naast je in de berm!’ riep ze.” Het was geen sprookje, er liep een levensechte wolf.

“Het beest sprong achter de auto langs, schoot de straat over, sprong over een greppel, toen over het prikkeldraad de wei in naast mijn oudershuis.”
Annette reed de oprit op tot aan de achterkant van dat huis. “We zagen de wolf rennen en voordat ik mijn mobiel gepakt had, was hij al een eind de wei in richting Breedenbroek. We waren helemaal beduusd.” Op de foto’s is de wolf vaag, maar toch goed herkenbaar in beeld. “Donkerbruin, afhangende staart, rechtopstaande oren, grote bek.”
Els bracht de organisatie Wolven in Nederland op de hoogte. En ze plaatste een bericht op Facebook. “Dat maakte veel los, ook bange reacties van mensen die niet meer met de hond het bos in durven.” Zelf is ze ook minder enthousiast over fietstochtjes op afgelegen wegen. “Het beest zag er best angstaanjagend uit.”
“Een kwartier voordat wij hem zagen is in Suderwick een filmpje gemaakt, waarschijnlijk van dezelfde wolf.” In Voorst bij Gendringen zijn de volgende dag twee schapen gedood, mogelijk ook door deze wolf. Een wolf hoort niet in Nederland, zegt Els. “Hij moordt maar raak, er zijn al zoveel schapen en kippen gedood. Vreselijk, ook voor de eigenaren van die dieren.”
Eind april was het eveneens een wolf die in een wei bij Vorden een schaap te pakken nam. Dat bericht is officieel bevestigd door Wageningen Environmental Research. In het voorjaar zijn verder in Zelhem, Winterswijk en Borculo wolven gesignaleerd.

Van de vestiging van een paartje is in de Achterhoek nog geen sprake, in tegenstelling tot de Veluwe, waar ook al pups zijn geboren. ‘Wolven in Nederland’ verwacht dat dat ook in de Achterhoek op termijn gaat gebeuren. De organisatie maakt zich sterk voor draagvlak voor de wolf, een van origine inheems dier, dat in de loop van de negentiende eeuw is verdwenen, maar nu op eigen houtje aan het terugkeren is.
In Gelderland werd in 1822 de laatste wolf waargenomen (en doodgeschoten), exact tweehonderd jaar geleden dus. Alleen in plaatsnamen leefden ze nog voor, bijvoorbeeld Wolfheze op de Veluwe en het Achterhoekse Wolfersveen. In Duitsland Wolfsburg, in Engeland Wolverhampton. Dát er zoveel verwijzingen zijn, duidt erop dat het dier altijd indruk gemaakt heeft op mensen. Els Gerritsen is geen uitzondering.
‘Wolven in Nederland’ stelt dat veehouders en eigenaren van hobbydieren beschermende maatregelen kunnen nemen. Wolven eten voornamelijk reeën (de afgelopen decennia sterk in aantal toegenomen), ze staan van oudsher aan de top van de voedselketen. Wolven kunnen jagers het werk uit handen nemen; en er zijn meer voordelen, zo blijkt uit een studie van ecoloog Annemarie van Olst (gepubliceerd in het tijdschrift De Levende Natuur): als herten weten dat er wolven in het bos rondlopen, mijden ze dat bos, waardoor ze ook geen ‘vraatschade’ aan bomen aanrichten. En het aantal teken in een bosgebied neemt af. Strikt genomen zijn teken (verspreiders van de ziekte van Lyme) vele malen gevaarlijker voor de mens dan wolven.

Het zou op zich dus mooi zijn als er nieuw natuurlijk evenwicht kan ontstaan, waarvan de wolven deel uitmaken. Maar dan blijft het volgens velen toch de vraag of Nederland daar niet te klein voor is.
Een van de vele reacties in de media naar aanleiding van de Achterhoekse wolvenwaarnemingen is van Marijke Wissink uit Nieuw-Wehl: “Ons land is dichtbevolkt, zonder uitgestrekte oerbossen. Daar horen wolven thuis, niet hier, waar de ruimte beperkt is, en percelen met hobbydieren zich langs de bosrand bevinden: makkelijke prooien voor de wolf.”
Maar er zijn tal van tegenovergestelde opvattingen. “Sneu voor de jagers”, stelt Nicky Jansen, “ze zien hun moordlustige hobby overbodig worden. Misschien ga ik nu wel een keer op vakantie naar de Achterhoek.” Oftewel: de wolf als extra toeristische attractie.
De wolf zal de gemoederen nog wel even bezighouden, net als twee eeuwen geleden. Met dit grote verschil: je mag ze niet doden en niet verstoren: de wolf is in Nederland een beschermde diersoort. Officieel staat hij te boek als ‘zeer zeldzaam’. Het blijft vooralsnog iets heel bijzonders wanneer een wolf, onderweg in de Achterhoek, je pad kruist.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant