Moeder en dochter kijken terug op fijne tijd op Schaersvoorde

DINXPERLO - Op de reünie in 2009 t.g.v. het 50-jarig bestaan van het voortgezet onderwijs in Dinxperlo was Greetje Hijink-Heideman één van de bezoekers. Ze hoorde bij de eerste lichting van de nieuw opgerichte ulo in 1959. Haar dochter Rianne bezocht later de mavo en zij behaalde in 1992 haar diploma. Moeder en dochter, beiden oud-leerlingen van het voortgezet onderwijs in Dinxperlo. 

Het begon met de Chr. Ulo, daarna werd het de Mulo, in 1968 met de invoering van de Mammoetwet Mavo “Irene” en na de fusie in 1993 Schaersvoorde Dinxperlo en inmiddels wordt de mavopoot vmbo-tl genoemd. Dat Greetje één van de eerste leerlingen was, is de reden met haar en haar dochter in gesprek te gaan over hun schooltijd in Dinxperlo. Een dubbelinterview dus met moeder en dochter. Beiden geboren in De Heurne, Greetje in 1947 en Rianne in 1976. 

Nieuwe school
Greetje vertelt: “Op een avond kwam er iemand van school of van het bestuur praten met mijn ouders. Hij vroeg of ze mij niet naar de nieuw op te richten ulo wilden sturen. Ik vond het allemaal heel spannend. Mijn oudere zussen gingen naar de huishoudschool in Aalten en ik ging samen met nog zes andere meisjes uit De Heurne naar de ulo in Dinxperlo. Bij de splitsing Ovinkveld/Spekkendijk wachtten we op elkaar en dan ging het naar school.”
Er was nog geen echte ‘nieuwe’ school. De lessen werden gegeven in de zaaltjes van de Gereformeerde Kerk en in Ons Huis. “We moesten in Ons Huis vaak eerst de tafels en stoelen in het gelid zetten voordat de les kon beginnen. Er waren nog maar twee docenten, directeur Frenz en leraar Kip. In het volgend jaar kwamen daar de docenten Jansen en Heersink bij. Toen eindelijk de nieuwe school aan het Beggelder klaar was, vond ik het een echte school. Als mensen vroegen: “Ga je naar die barakken?”, vond ik dat niet leuk om te horen. Voor mij was het een echte nieuwe school. Ik was er blij mee en trots.”

Administratie
Op de vraag naar een bijzondere gebeurtenis, antwoordt Greetje meteen met het volgende verhaal: “We gingen met de bus naar Hilversum voor een schoolquiz van Jeugdland. Onderweg zaten de leraren met de kop in de radio om te luisteren hoe de Cubacrisis (dreigende atoomoorlog tussen de VS en de Sovjet Unie, 1962) afliep. Het was een spannende tijd toen, net as nu met de Oekraïne- oorlog. De quiz hebben we helaas verloren.”
Op de vraag wat haar lievelingsvak was, antwoordt ze meteen: “Frans! En meester Heersink was maar wat trots op mij dat ik een 9 haalde voor het examen en ikzelf ook.”
Op de vraag wat ze later wilde worden, zegt Greetje: “Het liefst was ik kleuterjuffrouw geworden, maar dat was toen in mijn tijd en omgeving niet aan de orde. Doorleren of studeren was niet gewoon. Ik was blij dat ik naar de ulo kon. Met veel plezier begon ze na de ulo aan haar administratieve baan bij meubelfabriek Rutgers in De Heurne. “Het goochelen met cijfers vond ik heel leuk. Wekelijks naar de bank fietsen in IJzerlo en geld halen voor de loonzakjes dat zou tegenwoordig niet meer kunnen; je had best veel geld bij je. Het is een andere tied.”
Op 60-jarige leeftijd beëindigt Greetje haar carrière bij Weneko. “Ik heb altijd met veel plezier en voldoening gewerkt.”

Kraomschudden
Dochter Rianne kan bijna al haar klasgenoten van toen nog opnoemen. “In de brugklas heb ik toen mijn beste vriendin ontmoet. We waren een echte en hechte klas.”
Op de vraag naar een bijzondere gebeurtenis roept Rianne meteen: “Het zeilkamp in Broek in Waterland! Als ik hieraan terugdenk, waren we de hele dag druk met het in- en uitpakken van de boot. Ook vonden we de zeilinstructeurs, alternatieve studenten, interessant. Een prachtige week! Het contact met de leraren was altijd prettig en goed. We zijn ook op de fiets naar Varsseveld geweest, kraomschudden bij leraar Hiddink.”
Greetje haakt hierop in: “Ik bun wêên kraomschudden bij leraar Kip, toen zijn oudste zoon Bert geboren is in 1960.”

Keuze
Ook de weekopeningen op maandagmorgen zijn Rianne bijgebleven. “Het had wel wat, allemaal samen in de aula om de nieuwe week te beginnen. Bijzonder.”
Rianne is na de Mavo naar de MEAO gegaan. “Je had vroeger maar een paar smaken: Havo, MTS, MEAO of SPH. Tegenwoordig is er misschien wel te veel keuze. Ik hoor van mijn kinderen van 14 en 17 jaar hoeveel studierichtingen er zijn; keuzestress is ook niet fijn. Ik heb ook nog een 1-jarige PR-opleiding bij DOC in Doetinchem gedaan. Daar hoorde ik iets over een communicatieopleiding in Eindhoven maar daar heb ik eigenlijk niet verder over nagedacht en gepraat met mijn ouders. Te ver weg en toen te gecompliceerd. Ik heb 24 jaar bij Aestic Producten, op de verkoop binnendienst in Varsseveld gewerkt en werk nu drie jaar bij Hoopman in IJzerlo. Dit internationale bedrijf staat met zijn machines op beurzen over de hele wereld en dan ligt een aantal dagen in het jaar mijn werkterrein ver buiten IJzerlo, erg interessant.”
Moeder en dochter Hijink kijken beiden terug op een fijne, goede schooltijd in Dinxperlo. Beiden hebben een goede en succesvolle carrière opgebouwd in de administratieve/commerciële sector. Echt, zo moeder, zo dochter!

Kadertekst

In aanloop naar de afscheidsreünie van Schaersvoorde Dinxperlo verschijnt er de komende maanden een aantal interviews met oud-leerlingen en (oud-) docenten. De reünie is op 1 juni a.s. en alle oud-leerlingen, leerlingen, oud-docenten, docenten en medewerkers van het voortgezet onderwijs in Dinxperlo worden van harte uitgenodigd.
De reünie is op school aan de Europastraat 6 in Dinxperlo en begint om 18.00 uur. Meer informatie en opgeven kan via: schaersvoorde.nl/nieuws/reunie-locatie-dinxperlo

Maor spontaan ankommen mag altied!