Anton Kempink. Foto: Karin Stronks
Anton Kempink. Foto: Karin Stronks

‘Wat me drijft? Nou, dat sommige zaken zo stroef verlopen’

Politiek

Anton Kempink in de politiek

Door Karin Stronks

AALTEN – Anton Kempink (74) is betrokken geraakt bij de politiek. Hij is tegen een aantal zaken aangelopen en maakt zich om een heleboel dingen grote zorgen. “Bepaalde zaken lopen heel stroef, zo heb ik gemerkt. En ik maak me zorgen over de toekomst. Over het platteland, de natuur, de agrarische sector, woningbouw, de ouderen en jongeren. Dus ben ik gaan lezen, me gaan verdiepen in de lokale politiek. En heb ontdekt dat Gemeente Belangen (GB) een heleboel zorgen en dingen die mij ook bezighouden deelt. Niet dat ik nu perse in de gemeenteraad wil maar ik mag me met het partijprogramma bemoeien!”

In de knus ingerichte woonkamer bij Anton en Wilma Kempink brandt een knappend vuurtje in de haard, Anton zit in een grote fauteuil, zijn hond bij hem op schoot. Allerlei actuele zaken zijn het onderwerp van gesprek. Corona, woningnood, natura 2000, de jacht, immigratie. 

“Ver weg in Den Haag bedenken mensen iets, over de natuur bijvoorbeeld. Neem nou het Aaltense Goor, daar is een natuurgebied aangelegd. Sindsdien is de wildstand teruggelopen. Of het nu komt door die schrale grond, door te veel vossen, loslopende honden? Via mijn jacht-achtergrond ben ik geïnteresseerd in dit soort zaken. De Wildbeheereenheid (WBE), waar ik bij aangesloten ben, houdt zich bezig met de natuur, wildtellingen. Nu schiet me te binnen, WBE was 25 jaar geleden de tijd ver vooruit, toen zijn de afdelingen Dinxperlo en Aalten samengevoegd. Samen met wijlen Harry Boland hebben we dat voor elkaar gekregen. Samen zo’n 8000 hectare jachtgebied!” 

Anton is in Aalten algemeen bekend door zijn vroegere werk, zijn bedrijf Anton Kempink Assurantiën. En door zijn unieke Saab museum. Hij is geboren in het pand Markt 12, waar nu het Nationaal Onderduikmuseum is gevestigd. “Daar ben ik trots op! Mijn geboortehuis heeft een prachtige bestemming gekregen!” 

Met de ‘kerk en politiek’ bemoeit Anton zich bewust niet zolang hij werkt. “Natuurlijk had ik altijd wel een mening over van alles. Echter, ik had te maken met klanten met uiteenlopende politieke en kerkelijke overtuigingen. Dus hield ik me wat dat betreft op de vlakte. Maar heb heel veel mensen leren kennen, ook doordat ik betrokken ben geweest bij de brandweer en het bestuur van het volksfeest, en weet wel wat er speelt. Door ons Saab museum hebben we mensen van over de hele wereld hier gehad, ook daar discussieer je mee. De laatste jaren ben ik mede door ervaringen en gesprekken met de gemeente, die niet altijd soepel zijn verlopen, geïnteresseerd geraakt in de politiek en dan met name de lokale politiek. Ik vind bijvoorbeeld dat ambtenaren er voor de inwoners van een gemeente moeten zijn en niet andersom!” 

Heeft hij tijdens zijn werkzame leven zijn mening niet uitgedragen, een opinie over zaken die in de gemeente spelen is er bij Anton altijd wel geweest. “Ik heb me over heel veel zaken verwonderd. Waarom bevinden zich de sportvelden bijvoorbeeld langs de grote weg? Achter de Vierde Broekdijk moest bos wijken voor industrie. Dat zou toch een prachtige locatie zijn voor een grote sportaccommodatie? En dat AVA ook op zo’n punt ligt heb ik nooit echt begrepen.” Wilma en Anton rijden regelmatig naar Polen, voor de jacht en hun vrienden daar. “Het is daar prachtig, ruim, de natuur is zo mooi. Daar spreken we ook over bijvoorbeeld het wolvenprobleem. Herten hebben geen rust meer. Het gaat nog steeds goed maar het kan ook goed mis gaan.” 

Anton spreekt met Henk Rijks en Margret Rensink van GB en raakt geïnteresseerd. “Het mooie is dat deze partij een puur lokale partij is. Links en rechts, neutraal lokaal. Geen bepaalde politieke of kerkelijke achtergrond. Maar wel zijn alle kandidaten gerelateerd aan de gemeente Aalten. Met aandacht voor Aalten, Dinxperlo, Bredevoort, de buurtschappen en kernen. Dat spreekt me aan. Ik hoef niet perse in de gemeenteraad te komen maar mag meepraten en meebeslissen over het partijprogramma. We mogen allemaal ons zegje doen. Waar de gemeente geen oor of oog voor heeft, wat bij de ambtenaren niet bespreekbaar is, kunnen we hier wel aan de orde brengen, op een positieve, constructieve manier.”

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant