Can I Come Over?
Van San Blas naar Florida: het contrast kan niet groter
Wat vind je op alle stranden? Juist, zand. Naast mijn zware camera-apparatuur sleep ik ondertussen ook nog 5 kilo aan zand mee. Het zit echt overal: niet alleen in mijn tas maar ook achter mijn bh, in mijn neusgaten en tussen mijn billen. Dit komt doordat ik al een aantal dagen tussen de Kuna-indianen leef. De oorspronkelijke bewoners van de San Blas eilanden. Het leven hier is back to basic in rieten hutten en zonder een warme douche. Maar vanaf dit prachtige bounty eiland ga ik niet klagen hoor, het zand neem ik voor lief. Deze column typ ik vanuit een hangmat met een kokosnoot naast me om de dorst te lessen. Thuis voelt even heel ver weg.
Tekst en foto's: Marleen Hoftijzer
Thuis betekent hier ook totaal wat anders. Wij associëren thuis vaak met een mooi huis, het liefste met een open haard plus een luxe keuken om je familie en vrienden te verwennen. Hier eten ze elke dag vis, rijst en bonen op een houten bankje. De Kuna-indianen zijn een beschermde gemeenschap. Families werken hier samen om te leven van de visserij en het toerisme.
Ik trek een paar dagen met Eudelio op. Hij is één van de vier jongeren op het eiland en spreekt als enige Engels. Ze wonen hier al hun hele leven en kunnen niet wachten om naar de stad te trekken. Elke avond spelen de jongeren kaartspellen. Eudelio is grootgebracht door zijn grootmoeder en heeft zijn ouders nooit echt gekend. Hij kreeg een baan als 'accountant' aangeboden op het eiland. De eilanders hebben hem als familielid opgevangen. "Home is being part of the community", vertelt Eudelio mij.
Vanuit de San Blas eilanden kom ik uiteindelijk aan op het vliegveld van Fort Lauderdale in Florida. Het contrast kan niet groter, wanneer ik bij mijn volgende host arriveer. In een groot houten typisch Amerikaans huis verwelkomt Jann me met open armen. Via een vriendin in Nederland legde ik al eerder het contact met Jann. Trots laat ze me haar vier huisdieren zien. De komende dagen vertellen ze me met groot enthousiasme van alles over deze reptielen. Het is een grote hobby kun je wel stellen.
Haar man Mike rijdt me rond in de omgeving. Ik geloof mijn ogen niet als ik een boot uit een huis zie steken. Irma is hier flink tekeer gegaan. Jann en Mike zijn hun huis aan het verkopen en op zoek zijn naar een betonnen woning. Veel huiseigenaren hebben geen verzekering en zijn hun thuis kwijtgeraakt.
"We got lucky, but I don't wanna take the risk of losing my home again", vertelt Mike. Als ik vraag wat ze hadden meegenomen tijdens de evacuatie, antwoordt Jann: "Alleen mijn baby's en alle spullen voor de kameleons". Zo zie je maar, iedereen heeft andere waardes in het leven.
