Vier op een rij vijftig jaar onder één dak
DINXPERLO - Een goede buur is beter dan een verre vriend. Daar weten de buren in de Eisenhowerstraat alles van. In dat rustige straatje in Dinxperlo is iets bijzonders aan de hand. Op de huisnummers 12 tot en met 20 wonen namelijk al vijftig jaar dezelfde mensen in hetzelfde blok en dan zijn ze ook nog opeenvolgend vijftig jaar getrouwd.
Anni en Gerrit Grievink, Bennie en Annette te Slaa, Magda en Guus Hengevelt, Bennie en Ina Vinkenvleugel en Dinie en Arie Stronks waren de bewoners die destijds in het blok zijn komen wonen. Bennie te Slaa weet het nog goed. "De woningen werden opgeleverd in 1967. Eerst werd er getrouwd want samenwonen of zoals je dat toen noemde 'hokken', was er destijds niet bij. Je ging van huis uit trouwen en dan pas kwam je samen in je eigen huisje te wonen. We zijn ook niet bij elkaar op de bruiloft geweest. We kenden elkaar immers nog niet zoals nu. Het waren overigens allemaal huurwoningen", zegt Bennie. En zo werd geleidelijk aan het desbetreffende blok bewoond door de mensen die er nu nog steeds wonen. Ze zijn er als jonge mensen in komen te wonen en zijn nu allemaal AOW-ers.
Aftasten
Anni Grievink vertelt: "Er was niet gelijk contact met alle buren. Het was eerst aftasten van elkaar. Er was al zo veel veranderd omdat je vanuit huis ging trouwen en dan ineens op jezelf woonde. Dat was wennen voor iedereen. Maar toen de kinderen geleidelijk aan kwamen ontstond er een band met elkaar." Annette te Slaa kan dat beamen: "De kinderen liepen voor en achter de deur in en uit bij elkaar en we gingen ook bij elkaar oppassen als dat nodig was. Het was altijd een gezellige tijd en de sfeer is altijd goed geweest. We liepen de deur niet plat bij elkaar maar als er iets was kon je altijd op elkaar rekenen". Door de jaren heen hebben de bewoners van dit vaste blok heel wat andere buurtbewoners zien komen en gaan. Enkelen wonen nog steeds in de straat vanaf het begin maar het blok van huisnummer 12 tot en met huisnummer 20 bleek ècht honkvast te zijn.
Bloemendorp
Magda Hengevelt: "toen we er 25 jaar woonden was er in Dinxperlo Bloemendorp en toen hebben we als blok ook meegedaan. Er stond toen '25 jaar onder één dak'. Omdat het echtpaar Grievink toen hun 25-jarige huwelijksfeest nog wilden vieren wilde Anni niet meehelpen bij het plakken van de Dahlia's. Ze mocht de vingers namelijk niet vies krijgen ", lacht Magda. Bij de 25-jarige huwelijksfeesten zijn ze wel allemaal naar elkaars feest geweest. De band was toen al hechter en ze wisten wat ze aan elkaar hadden. Beter een goede buur dan een verre vriend, ondanks dat ze niet de deur bij elkaar plat lopen. Ze houden elkaar wel op de hoogte van nieuwtjes en weetjes in de straat. Wat de een niet weet, weet de ander wel weer en ze kunnen allemaal bij elkaar terecht volgens de 'honkvaste buren'. Magda: "We zijn allemaal actieve buren en zijn allemaal op de een of andere manier wel betrokken bij activiteiten of vrijwilligers werk."
"We houden er niet van om achter de geraniums te zitten", voegt Bennie er aan toe. "We willen hier allemaal graag zo lang mogelijk blijven wonen. We weten nu wie we naast ons hebben en als er iemand weggaat moet je maar afwachten wat je er voor terug krijgt", lacht hij.
Lief en leed
Vijftig jaar is een hele tijd en er is in die tijd veel gebeurd. Gerrit Grievink: "Er zijn mooie en minder mooie dingen gebeurd in al die jaren, dat hoort bij het leven. Dat heb je nu eenmaal niet in de hand. We hebben hier met z'n allen prettig gewoond en hopen dat ook nog een tijdje voor te mogen zetten." En dat je dan ook nog samen je vijftig jarige huwelijk mag vieren is toch wel heel erg bijzonder. Toch willen ze als buren niet alleen stil staan bij de mooie gebeurtenissen. De buren vinden het belangrijk om te benoemen dat er ook een stukje 'leed' bij hoort. Zo is hun buurman Arie Stronks helaas een tijdje terug overleden en ook dan wil je als buurt de buurvrouw bijstaan in die verdrietige periode en daarna. Ook daar zijn buren voor. Vreugde en verdriet liggen in het leven dicht bij elkaar. Fijn dat de mensen uit het blok aan de Eisenhower elkaar nog hebben en al deze gebeurtenissen met elkaar mogen en kunnen delen. Vijftig jaar onder één dak, dat is niet niks! Of het echt 'uniek' is de vraag, maar dat het heel bijzonder is staat zo vast als een huis.