Can I Come Over?
Marleen twijfelt tussen carrière in Nederland of buitenland
Oke, ik biecht het op. Maar ik schaam me er een beetje voor. Ik zit in een 'dertigers midlife crisis'. Over mijn leven als fotograaf en 'digitale nomade' mag ik niet klagen. Toffe klussen komen op mijn pad en ik zit nergens aan vast. En toch blijven er 'grote mensenvragen' door mijn hoofd spoken. Waar vind ik mijn thuis? Blijf ik in Nederland wonen of moet ik toch eens over een carrière in het buitenland gaan nadenken? Wat maakt me gelukkig?
Tekst en foto's: Marleen Hoftijzer
Herkenbaar? Fijn, ik ben blij te horen dat ik niet de enige ben. Sterker nog, ik hoor de laatste tijd niet anders nu ik zelf een boekje open heb gedaan. Zie ik vrienden om mij heen settelen en kinderen krij-gen, dan reis ik naar de andere kant van de wereld. Zit ik daar heerlijk naar prachtige zonsondergangen te kijken, verlang ik weer naar vastigheid. Ik word soms gek van mezelf. Het blijft een strijd tegen de maatschappelijk verwachtingen van een dertiger. Het voelt alsof we nu moeten beslissen hoe de rest van ons leven eruit moet komen te zien.
Als je non-stop reist, ben je dan aan het vluchten voor het echte leven? Een zoektocht op Google levert mij 14.000 resultaten op als ik reizen en vluchtgedrag intyp. En waarom reis ik eigenlijk? Veel mensen pakken het vliegtuig om even uit de dagelijkse sleur te komen of om na te denken over relaties, ambities of putten zichzelf uit op een bergtop. Als ik hier niet gelukkig word, gebeurt dat dan wel op een mooi eiland?
En toch zal al het reizen mij een ander mens hebben gemaakt. Overnachten in de sloppenwijken van India? Geen probleem. Autorijden in de Sahara? De Parijse snelweg maakt mij nu niet meer bang. Na negen jaar veel te hebben gereisd ben ik anders gaan kijken naar de Nederlandse cultuur. Hier werken we keihard tot onze 65ste en dan willen we met een slechtere gezondheid de wereld nog gaan ontdek-ken?
Dit keer maak ik een kort reisje dichter bij huis. Amsterdam. Ik verblijf in het appartement van Petra en in het huis van Sanny en Georgios. Een groter contrast tussen Sanny en Georgios kan er niet bestaan. Sanny is kunstenares en een tikkeltje chaotisch en woonde altijd anti-kraak. Creativiteit en spiritualiteit vullen haar dagen. Voordat ze aan haar dag begint, mediteert ze in de woonkamer en ligt ze in kronkels op de yogamat. Georgios heeft een hectische baan bij een investeringsfirma en vliegt overal naartoe. Georgios heeft tijdens de crisisjaren Griekenland verlaten om hier een beter bestaan op te bouwen. Een aantal keren in het jaar reizen ze samen terug naar zijn ouders. Na zo'n reis kijkt Sanny anders tegen haar vriend aan. Doordat Georgios ook best direct kan zijn, dacht ze altijd dat hij best goed zou passen in de Nederlandse cultuur. Maar eenmaal aangekomen, tussen alle Grieken, wordt Sanny zich ineens heel bewust van haar Nederlandse opvoeding. "Grieken zijn super trots op hun afkomst. Wij zijn daar toch wat bescheidener in. Ik mis soms wel een beetje dat nationalistische gevoel. Sanny zou met Georgios best op zoek willen naar een huis in Griekenland. Maar nu nog niet.
Mijn volgende reis is nog steeds niet ver van huis. Londen. Bij couchsurfing, een platform om bij locals op de bank te overnachten, plaats ik een oproep. Acht vrijgezelle mannen van middelbare leeftijd bieden een slaapplek aan. Een van hen vroeg zelfs of ik van sauna's hield. Sinds wanneer is dit het nieuwe Tinder-platform?
Gelukkig heeft het reizen mij inmiddels een groot internationaal netwerk opgeleverd. Zo kan ik terecht bij twee vrienden en bij Titia, die via Facebook mij haar logeerkamer aanbood. Als het reizen levert mij flink wat mensenkennis op. Ik vertrouw op mijn onderbuikgevoel en wijs het aanbod van deze saunamannetjes maar even af. Sinds mijn terugkomst uit Kameroen ben ik veel in Aalten en heb ik genoten van de Achterhoekse rust en natuur. Opgeladen en wel, ga ik het avontuur in Engeland tegemoet!
