Groene samenwerking
Afgelopen vrijdag was ik bij een boeiende avond over samenwerking in de Achterhoek. De nadruk lag op hoe geweldig die uithoek in het oosten van ons land is. Dat wist ik natuurlijk al, want het is niet helemaal zonder reden dat ik na mijn studietijd terugkeerde naar mijn geboortestreek. Werk was er nog niet, maar ik wilde gewoon weer dagelijks rondlopen in het landschap waaraan ik het meest was gehecht.
Toch werd ik enigszins wantrouwend van al die lofzangen. Als mensen zo positief zijn dan willen ze meestal iets wat uiteindelijk helemaal niet zo goed is voor de Achterhoek. Ik hoorde van alles over meer woningen, meer wegen en meer bedrijvigheid. Er werd ook verteld over het prachtige landschap en de inwoners, die zo nuchter waren en zich altijd zonder te morren overal voor inzetten. Daarbij vallen dan ook nog allerlei Engelse termen als 'smart' om het extra gewichtig te maken. Mijn gedachten dwalen dan onmiddellijk af naar mijn favoriete geheim agent Maxwell Smart, die ik in mijn jeugd op de Duitse tv zag.
Pas later kwam ik er achter dat die slimme agent Smart een parodie op James Bond was, maar met die man had ik toen nog nooit kennis mogen maken. Maxwell was vooral een stuntelaar en dat vond ik wel grappig. Toen ik later kennis maakte met de echte geheim agent vond ik er helemaal niets aan. Het meest saaie vond ik al die technische foefjes. En juist daarmee wil de Achterhoek zich steeds meer gaan profileren. Meteen valt dan ook altijd de zin 'dat we ons op de kaart moeten zetten'. Welke kaart? Die van Duitsland? En waarom?
Meer, meer, meer. Dat betekent dat er ergens anders ook een minder, minder, minder zal zijn. Als er wordt gebouwd en als er wegen worden aangelegd, verdwijnt er natuur en landschap. Meer bouwen en aanleggen leidt tot nog meer behoefte aan groei. Al die mensen die zeggen de Achterhoek zo'n geweldig gebied voor nieuwe ontwikkelingen te vinden, dragen er alleen maar aan bij dat die streek met dat fraaie landschap gaat verdwijnen. Nu is het nog een groen hart tussen allerlei stedelijke gebieden, maar net als dat andere groene hart in het westen van het land wordt het uiteindelijk volgebouwd.
Daarom roep ik op tot een ander soort samenwerking. Laten we met elkaar zorgen dat de Achterhoek groen blijft. Sterker nog, laten we er voor zorgen dat de Achterhoek nog groener wordt. Ik pleit voor ontstening. Woningen worden afgebroken en er wordt niet meer bijgebouwd. Wegen worden onthard en worden weer zandweg. Wie de Achterhoek in wil parkeert zijn auto aan de randen van dit groene hart en laat zich daarna met paard en koets vervoeren naar de plek van bestemming. Omdat dit wat langer duurt kan er rustig nagedacht worden over hoe de Achterhoek de oase van rust kan blijven midden in die bedrijvige en rumoerige wereld tussen Randstad en Ruhrgebied. Gasten zijn nog wel altijd welkom, want we blijven vriendelijke Achterhoekers. Maar met al die luxe campings is het afgelopen. In een plaggenhut kun je ook heel goed ontspannen. En als er gegeten moet worden doen we dat uit de natuur.