Bankjes
Sinds vorig jaar mei schrijf ik over bankjes in Winterswijk. De verhalen daarover verschijnen in de Winterswijkse editie van het Aaltens Nieuws, die niet Winterswijks nieuws heet, maar Achterhoek Nieuws Winterswijk. In Aalten is het echter ook al opgevallen dat ik elke week op een bankje plaats neem en dan schrijf over wat ik zie en wat ik weet over de plek waar ik even verblijf. Blijkbaar zijn de Aaltenaren niet eenkennig en werpen ze ook wel eens een blik in de krant van de buurgemeente.
Zo zei de burgemeester donderdag toen ik voor het wekelijkse persgesprek in Aalten was, dat er ook bij de kinderboerderij mooie bankjes stonden. Toevallig had ik ze even daarvoor gezien, omdat ik er een foto had gemaakt vanwege het nieuwsfeit dat de dieren daar binnenkort gedurende een deel van de week verzorgd zullen worden door een beroepskracht. Het was overigens het zelfde type bankje dat je ook veel in mijn woonplaats ziet. Gemaakt door het bedrijf aldaar dat al de hele wereld heeft veroverd met zijn straatmeubilair. Uiteraard zijn ze daar in Aalten ook trots op.
In die bankjesreeks zat ik al een keer op een bankje in Aalten. De gemeentegrens was achter niet ver weg. Die lag tien meter achter me. Dat gifgroene bankje stond bij de grote Slingeplas, maar ik was gekomen voor de kleine plas achter me die op Winterswijks grondgebied ligt. Daar kon ik nog geen bankje vinden, maar dat zal ongetwijfeld in de toekomst wel gebeuren als het aan de nieuwe eigenaar Leisurelands ligt. Daar moet meer gerecreëerd worden en daar horen bankjes bij. Maar ik had me voorgenomen het niet meer te hebben over de prachtige plannen voor grote en kleine Slingeplas. Laat ik daarover dan ook zwijgen.
Kort geleden zat ik ook nog op een bankje nabij het Zwanenbroek. Het was een en al Aalten en Bredevoort voor me, maar ik bevond me nog in Winterswijk. Twee keer zat ik aan de rand van de gemeente en twee keer was ik niet al te positief over wat ik zag. Dat zal toeval zijn, want als ik in het Aaltense Goor op een bankje had gezeten was ik enthousiast geweest. Of zou ik me dan hebben gestoord aan de windmolens aan de rand van het natuurgebied? Waarom weet ik niet, maar in Aalten komt wat vaker de mopperaar in me naar boven.
Intussen hebben mij meer mensen gewezen op mooie bankjes in Aalten en Dinxperlo. Volgens een enkeling staan daar zelfs de allermooiste bankjes. Ze willen graag dat ik daar ook verhalen over ga vertellen. Ik wil dat wel overwegen, maar dan moet ik eerst een beter beeld hebben van waar er overal bankjes staan. In Winterswijk struikel je er haast over, vooral over de donkergroene gemeentelijke bankjes die royaal over de gemeente verspreid zijn. Als ik op de Haart fiets, door de Heurne ga of de patrijzenranden in Dale en Barlo bezoek zijn mij tot nu toe niet zo heel veel bankjes opgevallen. Daar moet dan eerst wat aan gedaan worden, voordat ik met succes mijn bankjesverhalen kan uitbreiden. Misschien dat de gemeente in de voorjaarsnota de aankoop en plaatsing van 150 Winterswijkse bankjes kan opnemen. De regionale economie wordt er mee gesteund.