Sprookjes

Er was eens….. Hoeveel verhaaltjes beginnen er wel niet met deze woorden. Vaak verhaaltjes waar een toverfee in voorkomt en een draak die al of niet vuur spuwt. Op jonge leeftijd krijg je ze te horen en ze gaan er in als koek. Het inlevingsvermogen is nog heel groot en je ziet de voorstelling zo voor je. Ergens weet je wel dat het niet waar kan zijn maar je kent nog geen grenzen. Mooi toch.

Er was eens…… Een klein dorp in het oosten van sprookjesland waarin de kabouters vredig naast elkaar leefden. Om het makkelijker, overzichtelijker, goedkoper en leuker te maken hadden ze al langer geleden een deel van de kerken, de scholen en enkele dorpshuisverenigingen samen gedaan. Het had de goede toverfee met haar magische stokje wel enige moeite gekost om dat voor elkaar te krijgen. En ze had het geluk gehad dat de grote boze wolf niet was komen opdagen. Mooi toch.

Er was eens…… In dit rustige dorpje, waar nooit wat gebeurde, was er toch een sportieve tweespalt. Hoe kan dat nou, zul je zeggen. Tegen een bal aan schoppen doe je toch allemaal op dezelfde manier! En ook de kleur van het gras is toch dezelfde, of het nou van plastic is of niet. Ook werd het bij beide clubs steeds meer een puzzel om de juiste opstelling te vinden. Bij de ene club Klein Duimpje in het doel of de schone slaapster? Dacht 't niet! Bij de andere club was er gemengd voetbal, gewoon met Roodkapje en Assepoester tussen de kabouters. Okeej, maar heb je dan scorend vermogen? Dan heb je nog de problemen met de gelaarsde kat. Die snapt nog steeds niet waarom hij er altijd naast staat. Kortom, het lijken wel mensen. Mooi toch.

En ook in een sprookjesdorp zijn de wonderen de wereld nog niet uit. De goede toverfee zwaaide met haar stokje en alle kabouters kwamen tot inkeer. Op alle knollentuinen, die toch al bij elkaar lagen, werd in één keer in dezelfde kleur gevoetbald. Er werd één onderkomen getoverd waar de beukenootjessap en het eikeltjesnat vredig werden genuttigd.

Zo kan het gebeuren dat de verhalen die je als jongeling hoort best wel waarheid kunnen worden. Dat sprookjes nog bestaan. En dat mensen nog lang en gelukkig naast en met elkaar kunnen leven. Mooi toch.

Hol ow goed.

H. Eurneman