Jan Fukkink van de politiehondenvereniging kijkt in zijn fotoalbum. Foto: Karin Stronks
Jan Fukkink van de politiehondenvereniging kijkt in zijn fotoalbum. Foto: Karin Stronks

'Honden met durf en bewakingsdrift zijn geschikt'

Jan Fukkink leidde politiehonden op

Door Karin Stronks

AALTEN – Eind vorig jaar ontving Jan Fukkink een gouden speld en een oorkonde omdat hij vijftig jaar lid was van de Koninklijke Nederlandse Politiehondenvereniging (KNPV). Jarenlang leidde Jan Mechelse- of Duitse herders of bouviers op tot politiehond. Jan Fukkink legt uit: "Mijn vader, Frits Fukkink, heeft samen met Derk Lievers in 1938 de Aaltense politiehondenclub opgericht. Als klein jongetje van vier, vijf jaar oud ging ik al mee naar de trainingsavonden die in het begin werden gehouden in 'Dammers Bösken', vlakbij de oude ijsbaan van De Hare. Het opleiden van politiehonden werd later ook mijn grote passie!"

Rookworsten
Jan Fukkink bladert door een fotoalbum. Hij vertelt over zijn fotoboek: "Ik wist niet eens dat ik zoveel foto's had! Kijk, dit zijn foto's van de keuring, hier moet de hond over een schutting van een paar meter hoog springen, hier moet hij een vluchtende verdachte van de fiets trekken. Oh, en hier heeft de hond een verdachte opgespoord, hij mag alleen tegen hem blaffen. Als de verdachte weg wil lopen mag hij bijten maar hij moet loslaten als de gezochte man weer stil gaat staan. En dat alles moet de hond doen zonder dat zijn baas het ziet, de baas staat op honderd meter afstand." Fukkink vervolgt: "Het kost heel veel tijd, geduld, discipline en consequent zijn om een hond dit alles te leren. En beloningen! Mijn vrouw Annie heeft tientallen goedkope rookworsten ingeslagen voor mijn honden!"

Tien certificaten
Het opleiden van politiehonden kost twee-en-een-half tot drie jaar. "Dan zijn de honden volledig getraind en gaan ze naar de keuring die een hele dag duurt. Voor alle opdrachten worden punten toegekend, een hond kan maximaal 441 punten halen. Ik heb totaal tien certificaten gehaald met mijn honden. De dieren die het niet halen worden veelal ingezet als drugshond of als beveiliging", legt Jan Fukkink uit. De Aaltense politiehondenvereniging oefent op locatie 'De Wolboom' aan de Romienendiek in buurtschap Dale, samen met de zusterclub uit Lichtenvoorde. Jan Fukkink: "Een ideale locatie, er wordt drie keer per week geoefend. Ik doe het zelf al jaren niet meer vanwege mijn gezondheid maar ben wel altijd lid gebleven van de club. Daarom kreeg ik eind vorig jaar de oorkonde en de gouden speld!"

'Dammers Bösken'
In 1938 richtte de vader van Jan, Frits Fukkink, samen met Derk Lievers de Aaltense politiehondenvereniging op, vijf jaar later sloot de Aaltense hondenclub zich aan bij de landelijke KNPV. "Als klein jongetje van vier, vijf jaar oud mocht ik al mee naar de trainingen, ik vond het meteen al prachtig! Leden van de club oefenden met honden die bij hun eigenaren niet te handhaven waren, die agressief waren, die niet te vertrouwen waren. Deze dieren werden door de clubleden opgeleid als politiehond, destijds op locatie 'Dammers Bösken', vlakbij de oude ijsbaan van De Hare. Later verhuisde onze club naar Lansbulten, tegenwoordig trainen ze in 'De Wolboom'. Zoals je ziet op deze foto werden er destijds verschillende rassen getraind, tegenwoordig werken we vrijwel alleen met Mechelse herders. Deze honden zijn heel slim en leergierig maar ook hebben ze durf en bewakingsdrift. Ze worden speciaal gefokt voor dit werk, voor deze opleiding", weet Jan te vertellen.
Aangrijpende ervaring
Talloze anekdotes weet Jan te vertellen, hij heeft met veel liefde en passie vele honden opgeleid. Hij zegt: "Pups komen bij ons als ze acht weken oud zijn, van jongs af aan worden de honden opgeleid. Na een half jaar kunnen we wel zien of er een goede politiehond in zit of niet. Na twee-en-een-half tot drie jaar kan een hond naar de keuring, als hij het certificaat haalt gaat hij naar de politie of defensie waar het dier wordt ingezet bij voetbalwedstrijden, demonstraties en arrestaties. Ik vind het heel belangrijk dat een hond goed terecht komt, dat er goed voor hem wordt gezorgd", zegt Jan. Er schiet hem nog een aangrijpende ervaring te binnen: "Jaren geleden hadden we een ontzettende goede hond opgeleid, hij haalde een prima score maar trok met één van zijn poten. We hebben hem laten onderzoeken en het bleek dat het dier botkanker had. 'We moeten hem afmaken', was het advies. Daar wilde ik niet aan, ik heb hem thuis nog een tijdje gehouden tot hij veel pijn kreeg. Pas toen hebben we hem in laten slapen."