Over het spoor
Hoewel ik het liefst op de fiets naar Aalten ga om mijn werkzaamheden aldaar uit te voeren, maak ik ook regelmatig gebruik van de trein. Op de eerste plaats ben ik een mooiweerfietser, die niet van kou en nattigheid houd. Op de tweede plaats heb ik perioden dat ik me niet in optimale conditie voel. Zelfs het prachtige Aalten is dan voor deze fietser te ver weg.
Het is de reden dat ik de laatste weken vaker op het hele of halve uur aankom in Aalten. Voordat ik terugreis heb ik vaak nog even de gelegenheid om op het bankje op het perron te gaan zitten. Daardoor heb ik het terrein tegenover het station behoorlijk zien veranderen. Inmiddels wordt er druk gebouwd aan de gebouwen van een ondernemer gespecialiseerd in brandveiligheid, die samen met Ted Kok uit Didam Aalten internationaal op de kaart heeft gezet.
Onlangs was ik er voor de onthulling van een bouwbord. Doorgaans negeer ik een uitnodiging als er ergens een bord bij de start van een project wordt geplaatst. Maar als de uitnodiging uit Aalten komt, weet je dat het niet zomaar een bord is. Daar moet je bij zijn. Het ging om de aanpassing van de straat tussen het spoor en het in aanbouw zijnde bedrijf. Die wordt heringericht. Niet alleen nieuwe bestrating. Het wordt een oase voor mens, plant en dier. De straat zal kronkelen als de Slinge en naast de slingers komt natuur.
Toen ik uit de trein stapte zag ik aan de overkant al de voorbereidingen voor de onthulling. Ik zuchtte even, want ik kon niet recht oversteken. Zeker, ik had het spoor over kunnen steken en dan het Prorail-hek over kunnen steken, maar dat durfde ik niet. Daarvoor ben ik een te nette burger. Daarom haalde ik nog maar eens diep adem en liep ik honderd meter naar de spoorwegovergang, waarna ik meteen rechts ging en nog eens 150 meter liep naar het te onthullen bord. Ik vond dat toch wel vermoeiend. Gelukkig was er al snel een calorierijk gebakje voor enige extra energie.
Terwijl ik naar allerlei prachtige woorden luisterde keek ik naar het station. Ik zuchtte nog een keer. Zo meteen opnieuw omlopen. Kan dat niet anders? Natuurlijk kan dat. Die Beele Campus zal alleen maar populairder worden. Uit de hele wereld wil jong en oud dat zien. Uiteraard komt iedere bezoeker met de trein, want duurzaamheid is het nieuwe toverwoord. Bij een duurzame en natuurrijke Industriestraat past een duurzame spoorbrug voor voetgangers en fietsers. Ooit zag je die veel meer, waardoor bewoners meer mogelijkheden hadden om de barrière, die een spoor toch is, te passeren.
Een tunnel onder het spoor door kan ook, maar dat vindt menig passant toch minder vriendelijk. Bovendien is een tunnel duurder en daarom zal de voorkeur van de wethouder van financiën uitgaan naar een brug. Als je er boven op staat heb je bovendien een mooi uitzicht over de spoorzone. Misschien is de brug aan één kant te combineren met woningbouw. Er zijn in grote steden plannen om hele spoorwegemplacementen te overdekken en er woningen boven te bouwen. In Aalten kan dat kleinschaliger. Enkele kleine huizen voor jongeren of starterswoningen koppel je gemakkelijk vast aan zo'n spoorbrug. En als het bevalt … er is nog wel ruimte voor meer spoorbruggen.