Tycho Geurkink, in het gemeentekantoor van Winterswijk, zijn werkplek nu hij stage loopt bij Grenzhoppers. Foto: Miriam Szalata
Tycho Geurkink, in het gemeentekantoor van Winterswijk, zijn werkplek nu hij stage loopt bij Grenzhoppers. Foto: Miriam Szalata Foto:

Studeren in Bocholt? Tycho Geurkink doet het

WINTERSWIJK - Winterswijker Tycho Geurkink (20) is de enige Nederlandse student aan de Westfälische Hochschule in het Duitse Bocholt. "Ik zag het als een uitdaging om in Duitsland te studeren.''

Door Miriam Szalata

In het eindexamenjaar van de havo wist Tycho Geurkink niet zo goed wat hij daarna wilde doen. "Het was lastig om een studie te kiezen. Ik wilde eerst ook wat met techniek, maar bedacht dat ik toch liever bedrijfseconomie wilde doen. Ik was wat laat met mijn keuze en wist niet waar ik me wilde inschrijven. Toen zeiden de decaan en mijn mentor: waarom probeer je niet Duitsland? Ja, dat leek me wel een leuke uitdaging.''
Dat was zeker een uitdaging, want Tycho had zijn havo afgesloten met een 6,5 voor Duits en begon met maar net voldoende kennis van de taal aan de studie bedrijfseconomie aan de Westfälische Hochschule in Bocholt. "Al mijn toetsen in het eerste jaar heb ik ook net voldoende afgerond.'' Nu, in het derde jaar van zijn studie, is de taal bijna geen probleem meer. "Ik spreek inmiddels vloeiend Duits.''

Vrienden
Dat heeft hij ook te danken aan de Duitse vrienden. "In de eerste weken kreeg ik gelijk al nieuwe vrienden met wie ik elke dag Duits sprak. Ook hielpen zij mij verder wanneer ik problemen had of iets niet snapte. Al snel werd ik in deze groep opgenomen. Daar heb ik veel geluk mee gehad. Wat het aanvankelijk extra lastig maakte, is dat ik met mijn 17 jaar de jongste was. De eerste dag zat ik naast mensen van 24 en 27 jaar. De studenten in de groep waar ik nu bij ben, zijn ongeveer twee jaar ouder dan ik.''
Het eerste jaar was wel zwaar, zegt hij. "De dagen waren erg lang. Zo kreeg ik bijvoorbeeld zes uur achter elkaar wiskunde: vier uur college en twee uur oefeningen maken. Daarnaast had ik nog een ander vak die dag. Ik had in het eerste jaar nog geen rijbewijs en moest elke dag op de fiets naar Bocholt. Een uur heen en een uur terug. En daarna thuis nog een keer naar voetbal. Het was wel veel."

Wennen aan formelere omgangsvormen

Ook moest hij wennen aan de formelere omgangsvormen. "Altijd 'u' zeggen. In een gesprek wees een professor me erop dat ik 'je' zei en dat dit niet mag in Duitsland. Aan het einde van het gesprek zei ik toch weer 'dank je wel'. Oei. Dat was inderdaad wel de laatste keer dat ik 'je' zei.''

Studeren in Duitsland is anders dan in Nederland. Tycho: "In Nederland betaal je 2000 euro collegegeld per jaar. In Duitsland betaal je per half jaar 300 euro. Ze kennen geen propedeuse, je gaat van vak naar vak. Als je een semester er tussenuit wilt, dan is dat geen probleem en kun je daarna weer instromen. Je kunt ook in een andere plaats verder studeren, dan hoef je alleen de in Bocholt gehaalde toetsen te laten goedkeuren.''

Stages
Tycho verwacht in februari zijn studie af te ronden, maar voor het zo ver is, heeft hij nog stages en toetsen. Momenteel loopt hij stage bij Grenzhoppers, een grote netwerkorganisaties van Nederlandse en Duitse bestuurders, ambtenaren, culturele instellingen en ondernemers. Tycho, die zijn werkplek heeft in het gemeentehuis van Winterswijk, onderzoekt of dit netwerk is onder te brengen in een stichting. "Er wordt namelijk gewerkt aan een Grenzhoppers Business School, waar cursussen Duits, Nederlands, recht en belastingen worden gegeven. Daar is een rechtsvorm voor nodig.'' In februari verwacht hij zijn studie in Bocholt af te ronden. Zijn diploma is gelijkwaardig aan dat van eenzelfde studie in Nederland. "Dat is zo geregeld via een bepaald Europees puntensysteem voor studies'', legt Tycho uit.
Hij heeft de smaak van studeren in Duitsland helemaal te pakken. "Ik wil na deze studie een master doen aan de universiteit. Zelf denk ik aan Keulen, of anders in Bochum of Duisburg-Essen.'' Tycho zou anderen ook zeker aanraden om in Duitsland te gaan studeren. Maar waarom doen dat er dan zo weinig? "Ik denk dat de taal een barrière vormt, dat jongeren er tegenop zien om een andere taal te moeten spreken.''