Willemien en Tinus zestig jaar getrouwd
Vervolg pagina 3
DINXPERLO - Het stel ontmoette elkaar op dansles. Willemien moest met haar broer mee op dansen.
Hij moest op dansles van zijn ouders maar zag het niet zo zitten om alleen te moeten gaan. Willemien, die eigenlijk met haar 15 jaar nog te jong was om op dansles te gaan, werd met haar broer mee gestuurd. Zodat hij dan in ieder geval een meisje had om mee te dansen. Niet wetende natuurlijk dat daar Tinus was die zijn pijlen gericht had op Willemien. Hij wist het iedere keer zo voor elkaar te krijgen dat hij steeds met Willemien aan het dansen kwam. Willemien vond Tinus ook erg leuk en zo begon hun relatie. Behalve op dansen zaten beiden ook op de gymnastiek. Zo werden de dans- en gymnastiekavonden hun vaste ontmoetingsplekken.
Na ruim drie jaar 'verkering' gehad te hebben verwachten Tinus en Willemien hun eerste kind en gaan ze trouwen. Zoals dat in die tijd ging, ontstond er een traditionele rolverdeling. Willemien zorgde voornamelijk voor het huishouden en de drie kinderen die ze samen kregen. Tinus werkte een aantal jaar als bakker. Tussendoor ging hij een paar jaar dienst, daarna anderhalf jaar bij de tapijtfabriek in Dinxperlo en uiteindelijk werkte hij 38 jaar bij de Saba . Na het werk was Tinus heel wat uren te vinden op het voetbalveld. Hij was trainer en later ook sportmasseur bij SVD. Toen de kinderen groter- en uit huis waren ging Willemien regelmatig met hem mee naar de voetbalvereniging waar ze samen veel sociale contacten hadden. De kinderen trouwden en er kwamen vier kleinkinderen.
Zestig jaar getrouwd zijn, gaat natuurlijk net als bij velen niet altijd over rozen. "O ja hoor, ook wij hebben weleens ruzie, maar ook dat hoort juist bij het hebben van een goed huwelijk"; zeggen ze allebei. "Want dat is een teken dat je elkaar niet onverschillig laat". Behalve wederzijds respect en elkaar vrijheid gunnen is er volgens het echtpaar nog een heel belangrijke factor om het 60 jaar zo goed met elkaar te hebben en dat is een goede gezondheid. "Want gezond zijn maakt het leven een stuk makkelijker", aldus Tinus. Ze zien dit dan ook als een grote zegen want het is niet iets wat je zelf in de hand hebt. Doordat ze allebei nog relatief goed kunnen, proberen ze op mooie dagen zoveel mogelijk met de fiets erop uit te gaan en onderweg ergens koffie te drinken met een lekker gebakje erbij. En genieten ze volop van hun eerste achterkleinkind.