Coronalia | Weerpraotjen
Coronalia | Weerpraotjen ...
't Zol mi-j niet verbazen dat d'r in't afgelopen seizoen – en veur't eerst jáoren misschien wal– meer aover'n pandemie is epraot as aover't weer. Um dít vaste te stellen hoef i-j in miene ogen gin Maurice de Hond te heiten, maor dit ter zijde.
Alhoewal; a'k de boer'n in d'n umtrek dagelijks zagge aozen met eure raegeninstallaties, dan begin'k toch weer effen te twiefelen. Misschien dat dee wal's ezucht hebt: “Vrogger kwam d'n zegen nog rechtstreeks van baoven, inmiddels mo'w 'm diepe uut de grond halen. Ik bedoel: dee dreugte van de afgelopen tied hakt d'r ok wal beheurlijk in! Alle plensbu-jen – wiet meestal nét precies argens anders neerkwammen- ten spiet. (En Hiemstra en consorten -bi-j elken dreugen dag d'rbi-j – maor blieven praoten van 'móói zommerweer')
Afijn; wa'k hiermet éigelijk wil zeggen: “Zogauw at ik hier beginne te delibreern aover 't weer, word't hoge tied da'k maor's stoppe met miene eerder zo spontanen 'Corona-actie'.
'k Heb trouwens nog effen aoverwaogen um wieter te gaon onder de Kop 'Klimatologica' of misschien nog een paar schriefsels te ondertekenen met 'Antirasisca' of zo. Dit um te onderstrepen wat mien allemaole nog meer an't harte geet en bezig höldt, naost den ingriependen Corona. Maor inmiddels he'k beslotten da'k dit soort aoverpeinzingen met een geröst harte an owleu, en de generaties onder ons kan aoverlaoten. Tóch?
Veur zover ik't mi-j bekieke is de wind in de weld zich gelukkig al aardig an't dreeien. Tuurljk geet zoiets nooit zonder zo now en dan een fiksen orkaan. Maor ik denke maor zó: 'Hoe minder stug a-w d'r teggenin blieft fietsen, zo völs te eerder krie'w de wind weer met!' En dat kán maor zó!
Beste leu, hoe dan ok wens ik ons allemaole een mooien en vruchtbaoren zommer. Ik zol zeggen: “Zorg goed veur owzelf, een ander én de weld! Dan zal't waarachtig wal een kere 'reg kom!”
Sien o Niem