Reacties op
corona-
maatregelen in Dinxperlo
DINXPERLO - Op dinsdag, een mooie zonnige lentedag, lijkt er zo op het oog niet zo gek veel aan de hand in Dinxperlo. Op weg naar het dorp zie je mensen in de tuin aan het werk, moeders met kinderen op de fiets, en schoolkinderen voetballen op het voetbalveldje, kinderen met stoepkrijt, kinderen die aan het vissen zijn en ga zo maar door. Maar de realiteit is dat de kinderen eigenlijk op deze doordeweekse dag op school hadden moeten zitten. Ze zijn vrij vanwege de maatregelen die zijn genomen om te voorkomen dat het coronavirus zich verder verspreidt.
Door Waltraud Wensink
Bij de Benu Apotheek staat een rijtje stoelen buiten voor de deur waarop de mensen plaats kunnen nemen terwijl ze op hun beurt aan het wachten zijn. Aan het loket dat speciaal in verband met het coronavirus is gecreëerd, mag slechts een persoon tegelijk staan. Een aantal dames staat geduldig te wachten en ze reageren met de woorden: "Attamottamottat", dus: "Als het moet, dan moet dat. We zijn allang blij dat het op deze manier nog kan en dat de apotheek nog open is. Het maakt ons niet zo veel uit dat we buiten moeten wachten, want als de apotheek dicht zou zijn zou het veel erger zijn. En nu schijnt de zon, maar als het regent zorgen we wel voor een paraplu, of misschien plaatsen ze wel een tent."
Schoonmaak
Bij Cafetaria de Driesprong in Dinxperlo maken ze van de gelegenheid gebruik om een grote schoonmaak te houden. Een klein deel van het personeel zit buiten op het terras dat normaal gesproken druk bezet is met klanten en zegt: "We vinden het natuurlijk vervelend dat we dicht moeten en hopen dat er de komende week een soort van oplossing of maatregel komt waardoor we wellicht toch nog patat en snacks kunnen verkopen zonder risico op verspreiding van het virus. Het heeft financieel natuurlijk gevolgen maar we zitten allemaal in hetzelfde schuitje dus wat dat betreft is het 'gedeelde smart is halve smart'. Voor nu gaan we met de hogedrukreiniger over het terras en houden een soort van voorjaarsschoonmaak en hopen dat we spoedig weer aan de slag kunnen."
Rock 'n Parkinson afgeblazen
Sander Loman die druk bezig was met het organiseren voor het benefietconcert van 'Rock 'n Parkinson' heeft het evenement ook moeten afzeggen. "Helaas moesten we, nu we bijna aan de finish zaten, ook ons evenement afblazen. We hebben samen nog wel overleg hoe we hier verder mee moeten en kunnen. Voor nu is het belangrijker dat we ons aan de genomen maatregelen houden en als ik om me heen kijk zie ik dat er veel mensen getroffen zijn en dat is minstens zo erg. Eerst maar eens zien dat we dit allemaal te boven komen en hopen dat het dan op andere manier of ander tijdstip kan plaatsvinden."
Bankje 'hangouderen' even groot genoeg
Op het bankje waar normaal gesproken de 'Dinxperse hangouderen' zitten lijkt het bankje voor het eerst sinds lange tijd groot genoeg voor het aantal aanwezige heren. Slechts een paar afgevaardigden van het aantal dat er normaal zit, geniet in het zonnetje. Maar dat duurde niet lang. "Het is ook nog vroeg", gaven de heren aan. En inderdaad, een kwartiertje later zoeken de vaste bezoekers van het bankje elkaar ondanks alles toch op. Bang voor het virus? Nee, dat zijn ze niet, maar het is natuurlijk wel onderwerp van gesprek. Gerrie Tuenter: "Je kunt er bijna niet meer omheen, het gaat over niks anders meer dan over corona. Wij hebben het er natuurlijk over maar gelukkig ook nog over andere dingen, maar dat willen we niet allemaal aan de grote klok hangen."
Op de vraag wat de mannen zelf doen om te voorkomen dat ze ziek worden, antwoordt Willie Elburg lachend: "Ach, 's avonds een borreltje helpt 'as bast'." Theo Bolwerk vult aan: "En als het niet helpt, bunne wi'j in ieder geval vrolijk." Op de vraag of er al gehamsterd is en of er voldoende wc-papier in huis is, zegt Willie: "Ik hoef niet te hamsteren; op dit moment want ik heb genoeg wc papier voor de komende tijd thuis liggen. Ik koop altijd extra in als het in de aanbieding is, dus ik maak me daar geen zorgen over."
Het groepje heren is goed op de hoogte van wat er allemaal speelt. Willie Maurick laat zich door zijn dochter in de rolstoel ook het dorp door duwen. "Het is mooi weer en ik heb een goeie 'chauffeuse'; dat dut ze heel goed." Hij sluit aan bij de heren. Eenmaal aan de praat bedenken ze zich wel of het samenkomen bij de bakkerij 'aan de gunne kant' wel door kan gaan en ook het feit dat een van de vaste leden van het groepje er uit voorzorg niet is wordt besproken. Daar is alle begrip voor. Theo Rijks is onlangs geopereerd en blijft veilig thuis. In een telefonische reactie zegt hij: "Ik blijf voorlopig binnen. Ik behoor tot de kwetsbare groep, ben pas geopereerd en het advies dat wordt gegeven om binnen te blijven en niet in contact te komen met grotere groepen mensen. Daar houd ik me aan. Als ik nu naar het bankje zou gaan, hoe graag ik dat ook zou willen, dan is het bankje echt te klein. Dat zitten we bij elkaar op schoot en is de kans op besmetting aanwezig en dat wil ik voorkomen. Dus voor nu is het voor mij voorlopig even thuisblijven, en me netjes aan de gemaakte afspraken houden. Als ik over een paar weken weer wat beter kan en de regels worden aangepast dan zie je mij weer in dorp op het bankje om lekker samen weer flink 'te liegen' en mooie verhalen te vertellen."
Ondank alle grappen en grollen nemen de heren het echt wel serieus; de maatregelen die genomen zijn, worden zeer zeker niet alleen maar weggelachen. Een beetje meer afstand, geen handen schudden, en niet komen als je verkouden bent, moet hoesten of koortsig bent. Bolwerk: "Wat er ook nog komt, we hebben allemaal al veel meegemaakt en een hoop gein gehad, dat pakken ze ons in ieder geval niet meer af!"
