Bijzonder afscheid van bijzondere collega in een bijzondere tijd
IJZERLO - Bij Hoopman/Holaras in IJzerlo werd donderdag op een bijzondere manier afscheid genomen van een bijzondere collega. De rouwstoet van Jan Geven reed - op weg naar het crematorium in Aalten - dwars door de fabriek.
Vlak na de oorlog kwam vader Geven met zijn zoon Jan bij smid Jan Hoopman met de vraag: 'He-j ok wark veur mien'n jongen?' Waarop Jan Hoopman vervolgens vroeg: Mo-j 'm kwiet of kanne wat?'. Daarmee was de loopbaan van Jan Geven, geboren in Breedenbroek op 20 oktober 1930 beslecht.
45 jaren werkte Jan bij Hoopman in IJzerlo. Eigenlijk was Jan net zoals Jan Hoopman een echte ijzervreter. Het smidswerk: daar kon Jan zijn krachten in kwijt.
Vele ups en downs heeft hij binnen het bedrijf meegemaakt. Toen in de vijftiger jaren het ontwerp van een Duitse aardappelmachine niet voldoende uitgewerkt bleek en importeur en zoon Bram Hoopman het einde van z'n bedrijfje zag naderen en 'de jongens' in de smederij van zijn voornemens op de hoogte wilde stellen was het kordate antwoord van Jan Geven: "Maor Bram, wi-j könt toch arbeiden!"
Gelukkig kwam kort daarna boer Heinen uit de De Heurne met het revolutionaire ontwerp van de knollenplukker. Bij het fabriceren van de eerste prototypes kwamen de praktische vaardigheden van de ervaren smeden Jan Geven en zijn collega's van het eerste uur Theo Bolwerk en Theo Reusen goed van pas. Ook mocht er geen woord over deze nieuwe ontwikkeling naar buiten omdat er een patentaanvraag liep. Het team kon niet alleen goed smeden: ze konden 'ok zwiegen'. Deze geheel nieuwe wending zorgde ervoor dat de boerensmederij van oprichter Jan en de jonge handelsonderneming van zoon Bram zicht in relatief korte tijd ontwikkelden tot een bloeiende landbouwmachinefabriek.
Nog steeds staat een inmiddels moderne machinefabriek in IJzerlo. Machines voor land en land- en tuinbouw, maar ook voor luchthavens als Schiphol en Düsseldorf vinden hun weg over de hele wereld.
Ook na zijn pensioen op 31 december 1990 was Jan nog een trouwe bezoeker in IJzerlo. Eerst vooral ook nog om wat voor de tuin of voor de kinderen te maken in de fabriek, maar later vooral voor een praatje en natuurlijk de gezellige borrels, jubilea et cetera.
Op 18 april overleed Jan Geven. De krachtige eik, zoals zijn kinderen hem omschreven, is niet meer. Maar hoe afscheid nemen in deze bijzondere tijd? Daarom trok de rouwstoet, onderweg van Dinxperlo naar het Crematorium in Aalten door de fabriek in IJzerlo. Op gepaste afstand stonden daar de oud-collega's en de jonge garde, klaar om ook op gepaste wijze afscheid te nemen van Jan.
