DINXPERLO/ULFT - Afgelopen vrijdag was een delegatie van de Lionsclub Wisch ‘De Hamalandse Marken’ naar Ulft getrokken, aangevoerd door mevrouw Jeannette Peters-Labrijn in haar functie als districtsgouverneur voor het oostelijk deel van Nederland.
Doel was het uitreiken van de Melvin Jones Award, de hoogste onderscheiding voor Lions en vernoemd naar de stichter van deze wereldwijde service-organisatie.
Willem Jansen van Velsen als beoogd doelwit was uiteraard zoals bij deze gelegenheden gebruikelijk is volkomen onwetend van wat hem te wachten stond. Hij ging er vanuit dat hij met zijn vrouw bij een gezellig etentje zou aanschuiven ten huize van zijn zoon. Groot was de verbazing toen hij daar een complot aantrof van alle kinderen en kleinkinderen, aangevuld met de Lionsdelegatie.
In haar lofrede memoreerde de districtsgouverneur hoe Willem zich in de lange jaren van zijn lidmaatschap telkenmale heeft onderscheiden door met energie en creativiteit sociale projecten aan te slingeren en voort te helpen. Laatstelijk was dat het geval toen hij een paar jaar geleden, op aangeven van districtsfunctionaris en Dinxperloër Guido Jansen, als eerste trekpaard het inmiddels in onze omgeving bekende Peace Poster Project maar meteen op 6 basisscholen aan de gang wist te krijgen, daarbij overigens niet weinig gesteund door het Dinxperlose clublid Wijnand Rigter. In kringen van Lions wist men inmiddels dat hier zonder meer sprake was van iets uitzonderlijks, zeker ook omdat de onderneming niet beperkt bleef tot een tekenwedstrijd alleen. Het hele programma er omheen, met expositie en jurering door deskundigen en gemeentelijke autoriteiten oogstte alom waardering. Als extra kwam daar nog bij dat het eerste jaar een inmiddels hoogbejaarde ex-onderduiker zijn verhaal deed, het jaar daarop - er waren toen al 10 deelnemende scholen - gevolgd door een Syrische vluchteling met een al even indrukwekkend optreden. Het opspelden van het bijbehorende insigne moest de gouverneur in deze afstandelijke tijd overlaten aan Ria Jansen van Velsen, Willem’s echtgenote, die deze taak met liefde op zich nam.
Toen Lionspresident Wijnand Rigter er vanuit ging dat het formele deel van de bijeenkomst achter de rug was, verschenen tot zijn verbijstering ineens zijn vrouw en kinderen. Behalve de vallen die hij zelf had gezet klapte er nu nog een dicht. De gouverneur ging meteen over tot actie. Het was namelijk niet ongezien gebleven hoezeer Wijnand in de afgelopen jaren zijn bijdrage had geleverd aan van alles en nog wat in de club en in het bijzonder juist ook aan de Peace Poster Contest. En hoezeer hij in zijn presidentsjaar een positief stempel drukte op het clubleven. Hij had oog voor ieder en haalde de eega’s van overleden Lions er weer bij, een geste die naar achteraf bleek voor betrokkenen betekenisvol uitpakte. Dat hij na zijn actieve loopbaan in de coronatijd terugkeerde om bij te springen op de werkvloer van de zorg, wat hem persoonlijk kwam te staan op besmetting en ziekte, is dan nog een niet onbelangrijke voetnoot. Alle reden vond de gouverneur om ook aan Wijnand de plaquette uit te reiken, behorend bij de Melvin Jones Award. Ook in dit geval kon zij uiteraard niet zelf het insigne opspelden, maar daarvoor had ze in echtgenote Jenny Rigter de best mogelijke vervangster.
