‘Je vergeet alles als je aan het schilderen bent'
Uit de kunst met: Jan Ebbers en Jan Willem Helmink
Door Karin Stronks
AALTEN – In Aalten en omstreken zijn veel kunstenaars actief, zij zijn net zo divers als de kunstwerken die ze produceren. In de rubriek ‘Uit de kunst met…’ komen kunstenaars aan het woord. Dit keer vertellen Jan Willem Helmink en Jan Ebbers hun verhaal.
Jan en Jan Willem zitten tegenover elkaar aan een lange tafel in de woonkamer bij Jan Willem Helmink thuis. Voor de schilders staat een potje met water, daarnaast liggen een palet met veel kleuren verf, een tiental kwasten en aquarelpapier op kunststof board. Op een doorzichtige blauwe glazen vaas staat een fraai boeket bloemen. Jan Willem en Jan aquarelleren beide, dat is schilderen met verf op waterbasis. De contouren van de vaas met bloemen zijn al goed te zien op de beide schilderwerken.
Jan begint met het schilderen van de vaas, Jan Willem heeft zijn bloemen deels kleur gegeven. Het valt ineens op dat Jan linkshandig is. Jan glimlacht en zegt: “Het mooie van aquarelleren is dat je de kleuren in elkaar kunt laten overlopen. Je krijgt dan een bijzonder effect.” Hij laat een kunstwerk zien van een kronkelige beek met bomen. Het kleurgebruik is mooi, de kleuren lopen vloeiend in elkaar over. Jan: “Eigenlijk zou je naar wat abstracter toe moeten werken maar dat is voor ons nog lastig. Het resultaat is niet altijd goed, we zijn kritisch op ons werk!”
Vanaf de jaren ’80 kennen Jan (78) en Jan Willem (75) elkaar, ze ontmoeten elkaar bij Harry Dercksen, bij een schildergroep. Jan Willem legt uit: “We begonnen te schilderen en Harry liep rond en gaf aanwijzingen. Ook daar gebruikten we deze techniek, aquarel schilderen.” Jan weet nog: “We zijn ook een paar keer met een groepje schilders naar Italië geweest en hebben in Venetië, Le Marche, ofwel De Marken, en in Toscane geschilderd. Prachtig was dat, je ziet hele andere taferelen en landschappen. Vooral Venetië is erg mooi.” Jan Willem: “We gaan regelmatig naar schilderdocenten om nog wat bij leren, zo hebben we les gehad van Inge Teunissen en Jenneke Brunnekreeft.”
Een keer per week schilderen Jan en Jan Willem een dagdeel samen. Is het dan steeds stil en zijn de heren in opperste concentratie? Met een grijns zegt Jan: “Nou nee hoor, we praten wel tussendoor. Zo bomen we over de politiek en ook andere actuele onderwerpen komen langs!” Om de week zijn ze bij Jan of Jan Willem thuis en schilderen stillevens of bloemen. “Bij mooi weer gaan we naar buiten. Maar het moet vooral niet regenen! We beleven veel plezier aan het schilderen. Soms lukt iets heel goed en dat is wel erg bevredigend”, aldus Jan Willem. Jan: “Bij mij duurt het soms een paar dagen voor ik het gevoel krijg dat het goed is gelukt.”
Wat is er nou zo leuk aan schilderen? Jan: “Je leert om goed te kijken, naar contrast, lichtinval. Te letten op details. Het is een kwestie van doen. Bij aquarelleren moet je opzet meteen goed zijn, je kunt er niet veel meer aan veranderen als het werk opgedroogd is.” Jan Willem geeft aan: “Ik vind het moeilijk om ‘vrij te komen’, vrij van een patroon, van een vorm. Om dus de abstracte kant op te gaan. Je zit als het ware in een groef waar je niet makkelijk uit komt. Het is een eeuwige strijd!”
