Frans Vinkenvleugel op de schietbaan. Foto: Frank Vinkenvleugel
Frans Vinkenvleugel op de schietbaan. Foto: Frank Vinkenvleugel

Frans Vinkenvleugel 60 jaar actief bij sv Sint Hubertus

Algemeen

DINXPERLO/BREEDENBROEK - Bij Schietvereniging Sint Hubertus zijn vier  jubilarissen op dinsdag 22 september in het zonnetje gezet. Drie van deze mensen zijn niet actief spelend, maar Frans Vinkenvleugel uit Dinxperlo is al zestig jaar actief lid en wil daar ook nog een tijdje mee doorgaan.

Door Waltraud Wensink

Theo Huls en Willy Vinkenvleugel zijn beide bestuurslid bij SV Sint Hubertus en vertellen wie de jubilarissen zijn. Theo: ”Het gaat om Paul Messink en Joop Mecking, die beiden vanaf de oprichting betrokken zijn bij onze schietvereniging. Ze zijn al 65 jaar lid maar ze schieten zelf niet meer. Daarnaast hebben we ook nog Rob Berendsen die 25 jaar ondersteunend lid is van de vereniging. Hij komt uit Breedenbroek en had de instelling dat je dan ook lid moest zijn van een Breedenbroekse vereniging. Maar Frans Vinkenvleugel is al 60 jaar lid en nog steeds actief binnen de vereniging en daarom mag hij wel eens extra in het zonnetje gezet worden”.

Willy: ”We kunnen wel stellen dat Frans één van de meest actieve leden binnen onze vereniging is. Hij zit nog steeds in het bestuur en is nooit te beroerd om taken op zich te nemen. Hij staat al snel klaar als er iets georganiseerd moet worden buiten het schieten om.” Theo vult lachend aan: ”Hij is ook nog eens een grootverbruiker van kogeltjes en hij staat nog steeds te schieten zoals hij dat 60 jaar geleden deed. Die houding is niet meer af te leren en trekt zich dan weinig aan van mensen die misschien vinden dat het het anders zou kunnen. Frans houdt zich bezig met de organisatie van het stratentoernooi en de lotenverkoop. Hij houdt wel van de derde helft en praat graag gezellig na met de andere groepsleden." Theo: ”We ‘drammen’ graag een beetje met elkaar en daar kan hij goed tegen. Frans doet alles op zijn fiets of bromfiets en als lotenverkoper is hij een van de besten, hij wordt ze allemaal kwijt.” Willy: ”Hij is er ook altijd en ook al heeft hij geen app of smartphone, hij houdt alles netjes bij, als je het hem maar vertelt.”

Zelden afwezig
Frans en zijn vrouw Marietje wonen al meer dan 50 jaar in de Rooseveltstraat in Dinxperlo en Marietje weet niet beter dan dat Frans op de dinsdagavond de hort op is. “Het is sowieso een druk baasje”, meent Marietje. “Hij sjoelt, hij vist, hij schiet, zaagt brandhout, puzzelt, eigenlijk is hij altijd bezig. Ik geloof niet dat hij rustig stil kan zitten. Soms zit hij even en na een half uurtje rent ie naar de keuken, of naar de wc, of hij loopt naar buiten, geen idee wat hij allemaal doet, maar hij zit in ieder geval nooit lang stil.” Frans hoort het aan en het duurt hem al bijna te lang: “Dus gao maor wieter met het interview”, lacht hij. Hij vertelt: “Ik ben begonnen bij de schietvereniging toen ik 23 was en de keren dat ik er niet was, zijn bijna op één hand te tellen. Die avond staat vast voor mij en daar houd ik me trouw aan. Ik zit in het bestuur van de schietvereniging maar daar heb je het ook mee gehad”, lacht Frans. ”Als er gezamenlijk iets beslist wordt dan doe ik daarbij mee, maar je moet me niet met lastige taken aankomen, dat mot ik niet hebben”, aldus Frans.

Gezellig
Wat vindt Frans nou zou mooi aan het schieten? Frans: ”Dat is toch voor een groot deel wel de gezelligheid, het samen bij elkaar zitten, een biertje drinken en dom lullen met mekaar. Toen ik pas bij de schietvereniging begon, schoten we nog ‘man tegen man’ en speelden we om en om ‘uit en thuis’. Zo kwam je vaker ook nog andere mensen tegen buiten je eigen vereniging om en dat vond ik toch wel mooi. Helaas is dat veranderd maar ik blijf wel bij de vereniging zo lang ik het nog kan. Nu laat mijn gezondheid het nog toe en die gezelligheid na het schieten blijft belangrijk." Op de vraag of Frans een goeie schutter is zegt hij volmondig: ”Nee, zeker niet. Ik ben 83 en het gaat minder goed als vroeger, maar er moet toch iemand onderaan staan of niet dan, maar ik vind het zonder meer nog leuk om te doen.”
Frans herinnert zich nog dat hij met het brommertje vanuit Halle na een schietavond met een van de andere leden achterop 'd'n graven (sloot; red.) gereden is. ”Vraag maar niet naar de oorzaak, want die kun je wel raden”, lacht hij. ”En ach, de brommer deed nog, we hadden een paar schrammen maar verder ging het wel. Toen was ik nog jong en dan meen je van alles te kunnen. Tegenwoordig begin ik echter met een kopje koffie en neem na het schieten pas een biertje. De contacten blijf ik belangrijk vinden en daarnaast een beetje loten verkopen voor de schietvereniging gaat me ook nog goed af. Ik ben daar inderdaad wel fanatiek in. Tja, het brengt ook goed geld op voor de vereniging, en daar doe je het voor. Ik ben nu 83 en hoop dat ik nog een tijdje door kan gaan. Je gezondheid heb je nu eenmaal niet altijd in de hand, maar als het aan mij ligt, schiet ik nog wel een tijdje door bij Schietvereniging Sint Hubertus in Breedenbroek."

De jubilarissen werden door Sint Hubertus op 22 september in het zonnetje gezet bij de 'thuishaven' van Sint Hubertus: café-restaurant Koenders in Breedenbroek. Daar wordt al vanaf 1955 trouw geschoten.

Bestuursleden Willy en Theo geven nog aan dat ze altijd nieuwe leden kunnen gebruiken. Meer informatie is te vinden op de website.


www.sinthubertus
breedenbroek.nl

De jubilarissen Frans Vinkenvleugel, Paul Messink en Joop Mecking.  Rob Berendsen was niet aanwezig op het fotomoment. Foto: Frank Vinkenvleugel

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant